ابومخنف در اينجا از شهادت سردار سپاه شهيدان «عباس» سخن نمي گويد از اين رو ما پرتويي از آگاهي و آينده نگري، ايمان خلل ناپذير و پايمردي درس آموز و نيز شهادت شجاعانه او را با الهام از ديگر منابع مي آوريم تا نشان ارادتي به آن گرانمرد جاودانه باشد. مقتل الحسين، مقرم؛ مقتل الحسين، امين؛ ابصار العين، سماوي؛ فاجعة الطف، علامه ي قزويني؛ عاشورا غمبارترين روز تاريخ، ترجمه و نگارش عليرضا كرمي؛ عمدة الطالب، ص 356؛ خصال صدوق، ج 1، ص 68؛ تاريخ طبري، ج 4، ص 315؛ ارشاد، ص 240 - مترجم.

و آنگاه پرچمدار قهرمان عاشورا «عباس» فرزند گرامي اميرمؤمنان در ياري حسين عليه السلام و دفاع از حقوق و اهداف والاي آن حضرت تنها ماند، چرا كه همه يي ياران و برادران و برادرزادگان به شرف شهادت نايل آمده بودند و او با شهامتي وصف ناپذير پيشاروي سالارش حسين عليه السلام بسان كوهي سر به آسمان ساييده و قله اي تسخيرناپذير در برابر طوفانها و گردبادهاي مخالف، پايداري كرد، و افتخاراتي شگرف


آفريد چرا كه او قهرمان بينش و دانش و ايمان وعمل و جهاد و تلاش و پايمردي و شهادت در كوي حسين بود.

و اينها را مي توان در بيانات و سروده ها و رجزها و موضع گيريهاي مترقي و عملكرد او به روشني به نظاره نشست.