پس از شهادت جوان انديشمند حسين عليه السلام و يادگار ارجمند حضرت مجتبي، «عباس» سردار سپاه شهيدان، رو به برادران مادري خويش، «عبدالله» و «جعفر» و «عثمان» كرد و گفت: يا بني امي تقدموا حتي ارثيكم فانه لا ولداكم!

هان اي فرزندان مادرم! پيش بياييد تا رثاي شما گويم و با چشم خود فداكاري شما را در راه سالارتان حسين عليه السلام بنگرم، چرا كه شما فرزند نداريد و كسي براي شما مرثيه نمي سرايد.

آنان پيش رفتند و پس از وداع با ياران به ميدان كارزار گام سپردند و پس از جنگ سخت و نماياني كه در آن شهامتها نشان دادند، سر بر بستر شهادت نهادند... [1] .