«عمرو بن حجاج» يكي از فرماندهان سپاه اموي به ياران حسين عليه السلام نزديك شد و در حالي كه ياران خود را مخاطب ساخته بود گفت: هان اي مردم كوفه! به اتحاد و هماهنگي خويش با هم، و به فرمانبرداريتان از حكومت پاي بند باشيد و در كشتن كسي كه از دين برگشته و به مخالفت با امام و پيشواي ما برخاسته است درنگ و ترديد نكنيد!

حسين عليه السلام به او گفت: هان اي پسر «حجاج»! آيا مردم را بر ضد من برمي انگيزي؟

آيا ما از دين برگشته و شما بر دين استوار مانده ايد؟ به خداي سوگند اگر جان شما را بستانند و بر همين راه و رسم و كاري كه بر آن هستيد بميريد، آنگاه درخواهيد يافت كه كدامين ما از دين خدا بازگشته و كداميك درخور اين است كه در آتش دوزخ وارد آيد و در آن بسوزد! آنگاه «عمرو بن حجاج» كه فرماندهي جناح راست سپاه اموي را داشت، از سوي فرات به حسين عليه السلام و يارانش يورش آورد.

ساعتي چند، پيكار ادامه يافت و گروهي از ياران آن حضرت به شرف شهادت نايل آمدند كه از جمله ي آنان «مسلم بن عوسجه» بود.