بامداد عاشورا
با دميدن سپيده دم روز شنبه كه روز عاشورا بود، «عمر بن سعد» نماز بامدادي را به جماعت خواند و با سپاه شوم اموي بسوي اردوگاه نور به حركت درآمد. [1] .
او لشكر خويش را براي آغاز عمليات تجاوزكارانه اش، اين گونه سازمان داد.
1 - «عبدالله بن زهير» را به فرماندهي قبيله «شهريان» گماشت،
2 - «عبدالرحمن جعفي [2] «را بر دو قبيله «مذحج» و «اسد»،
3 - «قيس بن اشعث» را بر دو قبيله «ربيعه» و «كنده» برگزيد،
4 - «حر» را به فرماندهي دو قبيله «همدان» و «تميم»،
5 - جناح راست سپاه را به «عمرو بن حجاج» سپرد،
6 - جناج چپ را به «شمر كلابي»،
7 - «عزرة بن قيس» را سركرده ي سواران ساخت،
8 - «شبث بن ربعي» را سر گروه پياده نظام،
9 - پرچم را به دست برده ي خويش «ذويد» [3] داد،
10 - و خود نيز كه فرماندهي كل را بعهده گرفته بود، در قلب سپاه قرار گرفت و براي انجام فرمان ظالمانه ي نظام اموي آماده باش داد.
پاورقي
[1] اين خبر را «ابومخنف» از عبدالله بن عاصم، و او از ضحاک بن عبدالله مشرقي آورده است.
تاريخ طبري، ج 5، ص 421؛ ارشاد، ص 232.
[2] از کساني است که بر ضد «حجر بن عدي» گواهي داد و در کربلا شمر او را به بريدن سر مقدس حسين عليهالسلام تشويق مينمود. اما او سر باز زد و به آن عنصر تبهکار دشنام داد. تاريخ طبري، ج 5، ص 450.
[3] اين خبر را «فضيل کندي»، از «محمد بن بشر» و او نيز از «عمرو حضرمي» آورده است. تاريخ طبري، ج 5،ص 422.