«مسلم بن عقيل»، نخست «عبدالله بن حازم» را به كاخ شوم ابن زياد گسيل داشت تا از سرنوشت «هاني» براي او گزارش آورد.


او در گزارش خود مي گويد: هنگامي كه «هاني» را كتك زدند و زنداني اش ساختند، من بي درنگ بيرون آمدم و بر مركب خويش سوار شدم و نخستين كسي بودم كه جريان را به مسلم رساندم، و در اين هنگام ديدم كه بانواني از قبيله ي «مراد» گرد آمده و فرياد برآورده اند كه:

واي از اين فاجعه:

من نزد «مسلم» رفتم و موضوع را آن گونه كه بود به او گزارش كردم و او به من فرمان داد كه يارانش را ندا دهم كه هان اي منصور امت! و در همان شرايط خانه هايي كه پيرامون اقامتگاه او بود پر از ياران وي بود و 18 هزار تن با آن حضرت دست بيعت سپرده بودند، و از آنان چهار هزار تن، در آنجا حاضر بودند.

من به دستور او ندا برآوردم كه: هان اي منصور امت! و از پي من نداها به آسمان رفت و انبوهي نزد او گرد آمدند.

«مسلم» فرماندهي دو قبيله «كنده» و «ربيعه» را به «عبيدالله كندي» سپرد و به او گفت: هم اكنون به همراه سواران رزمنده در پيشاپيش حركت كن.

آنگاه «مسلم بن عوسجه اسدي» را به فرماندهي قبيله «مذجح» و «اسد» برگزيد و به او نيز دستور داد تو نيز با پياده نظام حركت كن كه فرمانده آناني.

و «ابوثمامه» را به فرماندهي قبيله «تميم» و «همدان» انتخاب كرد، و «عباس بن جعده جدلي» را به فرماندهي بخشي از مردم شهر برگزيد... و آنگاه خود نيز با گروهي از قبيله «مراد» بسوي كاخ شوم ابن زياد روان شد.