پيشتر از نظر شما خواننده ي گرامي گذشت كه «معقل» برده جنايتكار «ابن زياد» با

فريبكاري بسياري خود را دوستدار خاندان رسالت جا زد و چند روزي نزد «مسلم بن عوسجه» آمد و شد كرد تا سرانجام به وسيله ي او نزد سفير سالار شايستگان راه يافت و مسلم بن عوسجه جريان او را بطور كامل به «مسلم بن عقيل» بازگفت. او دست بيعت به سفير حسين عليه السلام داد و مسلم نيز ضمن پذيرش بيعت او، به «ابوثمامه» [1] كه يكي از خوبان و شايستگان بود، دستور داد كه پول او را نيز بپذيرد.

از آن روز به بعد اين جاسوس برده صفت، هر بامداد زودتر از همگان به ديدار «مسلم» مي آمد و هر شامگاه ديرتر از همه، اقامتگاه او را ترك مي كرد و در پوشش اين ظاهرسازي خيانتكارانه تمام ديده ها و شنيده ها و رويدادهاي اطراف مسلم، و همه رازها را مي شنيد و دريافت مي كرد و پس از پاسي از شب همه را به «ابن زياد» گزارش مي نمود. [2] .

[1] نامبرده از دوستداران خاندان رسالت بود و به دليل آگاهي‏اش در مسائل اقتصادي و دفاعي، هم کمکهاي مردم را به دستور مسلم دريافت مي‏داشت و هم براي قيام، سلاح فراهم مي‏آورد.

او از دليران عرب و بزرگان شيعه بود و مسلم او را به فرماندهي قبيله‏ي «همدان» و بخشي از «تميم» برگزيد. در کربلا حضور داشت و همو بود که ظهر عاشورا از سالارش تقاضا کرد که نماز را بر پا دارد و حسين او را دعا کرد. تاريخ طبري، ج 5، ص 364 و 369 و 441 و 439 و 410.

[2] اين روايت را ابومخنف از «معلي» و او نيز از «ابووداک» روايت کرده است. تاريخ طبري، ج 5 ص 361.