پس از دو روز از گسيل دو نامه رسان و نخستين نامه بسوي حسين عليه السلام، بار ديگر

«قيس بن مسهر صيداوي» [1] و «عبدالرحمان بن عبدالله» و «عمارة بن عبيد» را بسوي آن حضرت فرستاديم و اين سه تن يكصد و پنجاه نامه را به همراه خويش بردند.

گفتني است كه هر كدام از اين نامه هاي دعوت را يك يا دو يا چند نفر نوشته بودند.

[1] نامبرده به همراه مسلم به عراق بازگشت، اما هنگامي که در ميان راه مشکلاتي براي سفير حسين عليه‏السلام پيش آمد، نامه‏اي بوسيله‏ي او به آن حضرت فرستاد و او پس از رساندن نامه به پيشواي خويش، به همراه کاروان نور بسوي عراق حرکت کرد و از ميان راه نامه‏ي آن حضرت را براي مردم کوفه برد... و شهامتمندانه با بيان حق به شهادت رسيد. سرگذشت درس‏آموز او خواهد آمد. تاريخ طبري، ج 5، ص 354 و 395.