بازگشت

مردم سالاري ديني


با رويكردي به نهضت هاي پيشين عمده ترين علت شكست يا ناكامي رهبران آن ها را فقدان پشتوانه قدرتمند و گسترده مردمي مشاهده مي كنيم و امام جهت نمونه علت ناكامي سيد جمال الدين اسدآبادي را نداشتن چنين پايگاهي بيان كرده است، از اين رو ايشان همان گونه كه با هدايت مردم ايران و تظاهرات ميليوني و حضور در صحنه مبارزه رژيم را ساقط نمود پس از پيروزي نيز يكي از پايه هاي مستحكم حكومت راحضور و نقش مردم در شكل گيري نهادهاي مدني و انقلابي حكومت قرارداد.

امام بر خلاف برخي سياستمداران غربي كه مردم سالاري مطلق يا دمكراتيكي غربي را ترويج مي كنند، ايشان بر حضور مردم مسلمان در چهارچوب احكام و قوانين كلي اسلام در جهت تحقق حاكميت دين كه منشأ مشروعيت سياسي در عرصه بين المللي و استحكام نظام محسوب مي گردد تأكيد داشتند.

امام هم بر اسلاميت و هم بر جمهوريت تأكيد داشتند و مي فرمودند:

«حكومت از مردم جدا نيست.»

نقش مردم پس از پيروزي انقلاب در تحقق و تثبيت نظام جمهوري اسلامي با بيعت و پذيرش دستورات امام و اجراي قانون در عرصه هاي گوناگون به شكل شركت در راهپيمايي ها، رفراندوم، انتخابات مجلسين (شوراي اسلامي و خبرگان رهبري) انتخابات رياست جمهوري، حضور فعال در بسيج، حضور در جبهه براي دفاع از ميهن اسلامي و... ظاهر گرديد.

تبلور اين دو ركن مهم نظام باعث استحكام و استمرار نظام اسلامي گرديد و يگانه نهضت شيعي موفق در تاريخ به ثبت رسيد.