كاروان امام حسين (ع) به سوي كربلا در حركت بود بي آن كه به ظاهر كسي از مقصد نهايي آگاه باشد حضرت هم چنان كه بر اسب سوار بود به خواب سبكي رفت وقتي به خود آمد چند بار اين كلمات را بر زبان جاري ساخت: «انا للّه و انا اليه راجعون و الحمد للّه رب العالمين».

پسرش علي بن حسين پرسيد: پدر جان اين جملات را براي چه فرمودي؟.

فرمود: چند لحظه خواب مرا در ربود، سواري در مقابلم ظاهر شد كه مي گفت اين گروه مي روند و مرگ به سوي آنها مي آيد، فهميدم او خبر از مرگ ما مي دهد.

گفت: پدر جان خداوند هيچ بدي برايت پيش نياورد، آيا ما بر حق نيستيم.

فرمود: چرا قسم به كسي كه همه بندگان به سوي او باز مي گردند، ما بر حقيم.

عرض كرد: بنابراين از مرگ باكي نيست.

فرمود: پسرم! خداوند بهترين پاداشها را نصيب تو گرداند [1] .