امام حسين (ع) نامه اي به اشراف و بزرگان بصره نوشت و آنها را به اطاعت خود خواند و آن را به غلام خود سليمان داد تا به مردم بصره برساند.

سليمان وارد بصره شد و نامه را به همه اشراف و بزرگان رساند و خود در خانه يكي از شيعيان مخفي شد همه كساني كه نامه امام را خواندند رازداري كردند و از اين نامه هيچ كس را خبر نساختند ولي منذربن جارود، پدر زن ابن زياد گمان كرد كه اين نامه يكي از دسيسه هاي او است و از اين رو ترسيد به همين دليل در همان شبي كه ابن زياد آماده رفتن به كوفه بود، منذر او را از نامه امام با خبر ساخت و قاصد حضرت را تحويل او داد و او سليمان را گردن زد [1] .