مسلم بن عقيل به دستور امام حركت كرد، نخست به مدينه آمد، از مدينه دو راه شناس گرفت و به طرف كوفه حركت كرد آنها از راههاي فرعي مي رفتند به همين جهت در بيابان گم شدند و هر دو راهنما از تشنگي جان دادند مسلم و يارانش خود را به آبادي رساندند و از مرگ نجات يافتند مسلم از آنجا نامه اي به امام حسين (ع) نوشت و گفت: «من اين واقعه را به فال بد گرفته ام، اگر صلاح مي داني مرا معاف كن و ديگري را به جايم بفرست»، ولي حضرت در جواب نامه مجددا او را به ادامه راه امر فرمود و مسلم به راه خود ادامه داد [1] .