بازگشت

جود و شجاعت


زينب دختر ابو رافع نقل مي كند كه فاطمه (س) پس از آن كه پدر بزگوار خويش را از دست داد سخت دلگير شد و دائما گريه و ناله مي كرد روزي دست حسن و حسين را گرفت و به نزديك قبر پدر آمد و سخت گريست و شكوه كرد در بين شكوايه هاي خويش عرض كرد: يا رسول اللّه! آيا چيزي را براي اين دو فرزند به ارث مي گذاري؟.

صداي رسول خدا آمد كه فرمود: اما الحسن فله هيبتي و شؤودي و اما الحسين فله جراتي و جودي (اما براي حسن هيبت و آقايي را به ارث مي گذارم و اما براي حسين جرات و جودم را به وديعت مي نهم).

فاطمه زهرا عرض كرد: راضي و خشنود شدم اي رسول خدا [1] .


پاورقي

[1] المعجم الکبير، طبراني، ج 22، ص 423 و کنزالعمال، ج 4، ص 599.