ابوحسن، عطية بن سعد بن جناده ي عوفي، از دانشمندان بنام اسلامي و از مفسران قرآن كريم، شخصيتي است كه توفيق همراهي جابر را در زيارت قبر أباعبدالله الحسين عليه السلام يافته است و مي توان او را دومين زائر آن حضرت دانست.

مرحوم محدث قمي مي فرمايد:

«عطيه ي عوفي يكي از مردان علم و حديث است كه اعمش و ديگران از وي روايت نقل نموده اند و از او روايات زيادي در فضيلت اميرمؤمنان عليه السلام نقل شده است.» [1] .

برخي از فضايل اين شخصيت بزرگ عبارت است از:

-انتخاب نام وي توسط اميرمؤمنان عليه السلام؛ هنگامي كه وي ولادت يافت،


پدرش به آن حضرت گفت: پسري از من به دنيا آمده است، نامي بر او بگذار. آن حضرت فرمود: هذا عطية الله؛ او داده ي خداوند است. از اين روي او را «عطية» نام نهادند.

- توفيق زيارت قبر سيدالشهدا عليه السلام همراه جابر بن عبدالله انصاري.

- پس از خروج ابن اشعث و فرار عطيه به فارس، حجاج به محمد بن قاسم ثقفي نوشت كه عطيه را فراخوان. اگر اوعلي بن ابي طالب را لعن كرد كه هيچ، وگرنه به او چهارصد ضربه شلاق بزن و موي سر و ريش او را بزن. عطيه پس از احضار، از انجام اين كار سر باز زد و ضربات شلاق و تحمل اهانت را در ولاي مولاي خود به جان خريد.

- او داراي تفسير قرآن در پنج جزء بود. اين سخن از اوست: «من قرآن را سه بار با ديد تفسيري و هفتاد بار با نگاه قرائتي بر ابن عباس عرضه داشتم.» [2] .