شيخ الرئيس



كربلا موج بلا شد ريخت بر جان حسين

جان ما قربان هفتاد و دو قربان حسين



رفت تا انوار ايمان رخت بندد از زمين

باز روشن شد جهان از نور ايمان حسين



اي حسين اي سرور آزادگان بر پاي خيز

جنبشي ايجاد كن در حد امكان حسين



گر نجنبي چيزي از نيكي نماند به جاي

محشري بر پا نما اي عشق سوزان حسين



بر فضاهاي جهان مكرمت پرواز كن

نيست اين دنياي ظالم غير زندان حسين



از مدينه كرد حركت تا بيايد كربلا

تا بيايد صفحه ي گيتي به فرمان حسين



مكه را گرياند و اركان حرم را در وداع

كعبه بر گردش طوافي كرد در شأن حسين



در ميان ره تلاقي كرد با حر رشيد

تا ابد شرمنده شد دشمن ز احسان حسين



دشمن از شاه ولايت مرحمت آنقدر ديد

تا كه اندر كربلا شد خاك ايوان حسين



كربلاي پر بلا شد سنگر دفع بلا

روز عاشوراي كبري، روز طوفان حسين



پس صلاي وحدت و آزادي اسلام داد

چنگ زد قوم ستمگر بر گريبان حسين






سرو آزادي چو عباس وفا از دست داد

راد مرداني دگر را باخت چوگان حسين



تا نگهدارد بناي اعظم اسلام را

سوي ميدان بلا رفتند طفلان حسين



قاسمي و عوني و عبداللهي آوره بود

گشت پرپر سنبل و نسرين و ريحان حسين



از خدنگ حرمله گيتي سراسر در خروش

چيست جاري اي خدا بر دست و دامان حسين



آن خليل الله و عشق آتشين و آتشش

نيست بهتر گلشن او از گلستان حسين



با هزاران شوق شد آماده ي جان باختن

عاشقي، كاو عاشقان طفل دبستان حسين



ساعتي بر ساحل درياي حيرت ايستاد

پس نهنگ آسا رسيد آن گاه جولان حسين



غرق شد در عمق درياي سپاه و تير و تيغ

صبر بادت اي فاطمه مام گريان حسين



سر شكست و سينه شد مجروح و پيكر موج خون

عقل حيران، آسمان شد اشكباران حسين



بر دل خاك آمد آن جان جانان از روي زين

ذوالجناح باوفا اينك نگهبان حسين



آفتابا بر جراحات حسين آتش بزن

تا ببيني قدرت بي حد و پايان حسين






صبر كن اي فاطمه سر بر مدار از آسمان

تا نبيني وقت مردن سنگباران حسين



آه از آن ساعت كه شمر آمد ميان قتلگاه

گرد مقتل خواهران موپريشان حسين



خواب سنگين است و ميبايد زدن فريادها

از سر ني باز بشنو صوت قرآن حسين



اين لب و دندان سخن از حق فراوان گفته است

چوبها بايد خورد اين لعل عطشان حسين



زينب ام الفضيلت باز مي گردد اسير

تا ابد بايد بسوزد قلب بريان حسين



زان گلوي خشك مي آيد نداي دعوتي

زان لبان تشنه بشنو بانگ اعلان حسين



آفرين بر آن جواناني كه رستند از هوي

در هواي حق همانند جوانان حسين



مهدي موعود اي خونخواه خون كربلا

مي نهي كي مرهمي بر زخم سوزان حسين



با حسينم اي خدا در آخرت محشور كن

ديگر آنجا دل ندارد صبر هجران حسين