عيسي پسر مريم عذراء است، و حسين پسر فاطمه ي زهراست، مريم را ملائكه ندا كردند بطهارت و اصطفاء، و فاطمه (عليهاالسلام) را نيز ندا نمودند به همين نداء عيسي (عليه السلام) روح الله و كلمةالله بود، و حسين (عليه السلام) نورالله و رحمت الله بود. عيسي پسر سيده ي نساء آن زمان بود، و حسين (عليه السلام) پسر سيده ي عالميان است. آن عيسي (عليه السلام) سنگ را بالين مي نمود [1] ، و اين عيسي (عليه السلام) سري نداشت كه بر بالين نهد آن عيسي لباس خشن مي پوشيد و اين عيسي (عليه السلام) بدنش عريان بود. آن عيسي (عليه السلام) طعام سخت مي خورد، و اين عيسي (عليه السلام) سه روز طعام نخورد.آن عيسي (عليه السلام) مالي نداشت، وا ين عيسي (عليه السلام) سه روز طعام نخورد. آن عيسي (عليه السلام) مالي نداشت، و اين عيسي (عليه السلام) اموال و لباسش را به غارت بردند. آن عيسي (عليه السلام) ولدي نداشت كه سبب حزنش شود، و اين عيسي (عليه السلام) ولدي داشت كه از مصيبت او قواي او سست و نور چشمش تمام شد، ولي صبر كرد در راه خدا. آن عيسي (عليه السلام) (سايه بان) او مشارق و مغارب بود، و اين عيسي (عليه السلام) سه روز در آفتاب افتاده بود. آن عيسي (عليه السلام) دابه اش پاهايش بود، و خادمش دستهايش بود [2] ، و اين عيسي (عليه السلام) را نگذاشتند كه بر پا بايستد، و انگشتش را به جهت انگشتري بريدند و كتفش را قطع نمودند، و دستهايش را از بدن جدا كردند. [3] .