اي چرخ غافلي كه چه بيداد كرده اي

وز كين چها در اين ستم آباد كرده اي



بر طعنت اين بس است كه بر عترت رسول

بيداد كرده خصم و تو امداد كرده اي



بهر خسيكه بار درخت شقاوتست

در باغ دين چه با گل و شمشاد كرده اي



اي زاده ي زياد نكردست هيچگه

نمرود اين عمل كه تو شداد كرده اي



با دشمنان دين نتوان كرد آنچه تو

با مصطفي و حيدر و اولاد كرده اي



كام يزيد داده اي از كشتن حسين (ع)

بنگر كه را تقبل كه دلشاد كرده اي



حلقي كه سوده لعل لب خود نبي بر آن

آزرده اش به حنجر فولاد كرده اي



ترسم تو را دمي كه به محشر درآورند

از آتش تو دود به محشر درآورند




عنوان يازدهم: در خصايص آن حضرت كه متعلق است به انبياء عظام، و در آن چند مقصد است: