استغاثه ي ششم: آن وقتي كه مهيا شدند از براي قتلش، و اين استغاثه اثر نمود در خواهرش زينب، و او را از خيمه بيرون آورد، و به سوي قتلگاه سر و پاي برهنه روان گرديد، و از ابن سعد طلب ياري مي نمود، و مي فرمود: اي پسر سعد آيا سزاوار است كه ابوعبدالله شهيد شود، و تو به سوي او نظر كني؟ و ابن سعد از اين حالت به گريه درآمد به نحوي كه اشكش جاري شد، و روي خود را برگردانيد. [1] .