استغاثه ي اولي: در وقتي كه دو لشكر بهم مقابل شدند، خداوند نصر و ظفر را نازل نمود تا اينكه رسيد بالاي سر حضرت حسين (عليه السلام) و او را مخير كرد، پس اختيار نمود لقاي الهي را، و لكن بجهت اتمام حجت استغاثه كرد. [1] .

پس اين استغاثه تأثير خاصي نمود در عزم اصحاب در قتال علاوه بر عزمي كه داشتند و حالت ايشان منقلب شد، بنحوي كه بي اختيار خود را بدم شمشير و تير مي دادند و هر يك بر ديگري پيشي مي گرفتند، پس شما نيز در تلبيه تأسي نمائيد به ايشان، و بگوئيد كه اي مولاي ما اگر بدن ما اجابت تو ننمود مانند شهداء، در آن وقتي كه طلب ياور مي نمودي، و زبان ما لبيك نگفت در آن وقت، پس بتحقيق كه قلب ما ترا اجابت نموده بدوستي عمل ايشان، و چشم ما بگريه بر تو، تا آخر آنچه در زيارت است.