بازگشت

الطاف خداوندي نسبت به زيارت آن حضرت


باب نهم: در آنچه خداوند من باب لطف بدل قرار داده است از براي زيارت حسين (عليه السلام)، و آن چند قسم است:


يكي: نايب گرفتن است كه از بلد كسي را روانه كند، يا در همان كربلا كسي را نايب خود قرار دهد، كه به عوض او زيارت كند، پس به اجر خود مي رسد، هر چند اگر خودش برود اجر آن بيشتر است. [1] .

دوم: روانه كردن به زيارت است، يعني زاد، و راحله به كسي دهد، و او را روانه نمايد، نه به عنوان نيابت، پس آن هم ثواب زيارت دارد چنانكه از اخبار مستفاد مي شود. [2] .

سوم: زيارت كننده است از دور كه آن هم بدل است از زيارت نزديك در اجر و ثواب [3] ، و رافع عنوان جفا است از براي غير متمكن، و رافع شدت آن است از براي متمكن، و از براي آن چند كيفيت است:

يكي: اين كه برود به بالاي بام به قصد زيارت، پس ملتفت شود به طرف راست و چپ، و سر خود را به سوي آسمان بلند كند، پس رو كند به طرف قبر آن حضرت، و بگويد: «السلام عليك يا اباعبدالله، السلام عليك يابن رسول الله، السلام عليك و رحمة الله و بركاته». [4] .

دوم: اينكه بالا رود به بالاترين منزل خود به قصد زيارت، پس دو ركعت نماز كند و اشاره كند به سلام به سوي آن حضرت [5] .

سوم: اينكه غسل زيارت كند، و پاكيزه ترين جامه ي خود را بپوشد، و برود به مكان بلندي، يا به صحرا، و رو به قبله كند، پس متوجه قبر شود و بگويد: «السلام عليك يا مولاي و ابن مولاي و سيدي و ابن سيدي السلام عليك يا مولاي يا قتيل ابن القتيل، و الشهيد ابن الشهيد، السلام عليك و رحمة الله و بركاته، انا زائرك يابن رسول الله بقلبي و لساني و جوارحي، و انا لم ازرك بنفسي و المشاهدة [6] فعليك السلام، السلام


عليك يا وارث آدم صفوةالله و وارث نوح نبي الله و وارث ابراهيم خليل الله و وارث موسي كليم الله و وارث عيسي روح الله و كلمته و وارثه محمد حبيب الله صلي الله عليه و آله و نبيه و رسوله و وارث اميرالمؤمنين وصي رسول الله و خليفته و وارث الحسن بن علي وصي اميرالمؤمنين، لعن الله قاتلك و جدد عليهم العذاب في هذه الساعة و كل ساعة، انا يا سيدي متقرب الي الله عزوجل و الي جدك رسول الله و الي ابيك اميرالمؤمنين و الي اخيك الحسن و اليك يا مولاي عليكم سلام الله و رحمته بزيارتي لك بقلبي و لساني و جميع جوارحي، فكن يا سيدي شفيعي لقبول ذلك مني و انا بالبرائة من اعدائك و اللعنة لهم و عليهم اتقرب الي الله و اليكم اجمعين فعليك صلوات الله و رضوانه و رحمته»، پس اندكي منحرف شو به طرف دست چپ، و روي قلب خود را متوجه نما به سوي قبر علي بن الحسين (عليه السلام)، كه درنزد پاي پدر بزرگوارش مي باشد، و سلام كن بر او، پس دعا كن از براي آنچه بخواهي، از امر دين و دنياي خود، پس چهار ركعت نماز بكن، و افضل هشت ركعت است، و اقلش دو ركعت، پس رو به قبله كن، و متوجه قبر حضرت شو، و بگو: «انا مودعك يا مولاي و ابن مولاي و سيدي و ابن سيدي و مودعك يا سيدي و ابن سيدي يا علي بن الحسين و مودعكم يا ساداتي يا معشر الشهداء فعليكم سلام الله و رحمته و رضوانه.» [7] .

چهارم: زيارت كردن زوار است بعد از مراجعت ايشان، با استقبال نمودن ايشان، كه به آن هم ثواب زيارت آن جناب حاصل مي شود، چنانكه در اخبار است. [8] .


پاورقي

[1] بحار 51:98 - تهذيب 45:6.

[2] بحار 79:98 - کامل الزيارات باب 44 ص 123.

[3] بحار 367:98 - کامل الزيارات باب 9 ص 288.

[4] بحار 366:98 - مزار کبير ص 146 - 145.

[5] بحار 365:98 - کامل الزيارات باب 96 ص 286.

[6] در کامل الزيارات به جاي: «و المشاهدة»، «مشاهدة لقبتک» آمده است.

[7] بحار 367:98 و 368 - کامل الزيارات باب 96 ص 288 (با تفاوت مختصري با مصادر).

[8] بحار 302:99.