باب هشتم: در زياراتي كه مخصوصند به اوقات.

بدان كه زيارت حضرت حسين (عليه السلام) عمل خير است، هر كس مي خواهد كم كند، و هر كس بخواهد بسيار كند [1] و آن بر دو قسم است:

يكي مطلقه، كه در همه ي اوقات وارد است، و آن خواص و فضايل كه ذكر شد بر آن


مترتب است.

و دوم مخصوصه به اوقات معينه، كه فضيلت آن زيادتر مي شود بر مطلقه، به سبب خصوصيت آن وقت، و آن قريب سي مخصوص است، كه از براي هر يكي اثر مخصوصي و فضيلتي ظاهر است، كه بيان خواهد شد. (ان شاء الله).

اول: در هر جمعه يك دفعه از براي كساني كه يك روز يا بيشتر دورند از قبر مطهر، پس اگر ترك كنند جفا كرده اند به آن جناب [2] ، و از خواص آن غفران ذنوب اوست البته، و در دل حسرتي از دنيا نخواهد ماند، و مسكن او در بهشت در جوار حضرت حسين (عليه السلام) باشد، چنانكه در روايت داود بن [ابي يزيد] از حضرت صادق (عليه السلام) مذكور است. [3] .

دوم: هر ماهي يك مرتبه، چنانكه حضرت صادق فرموده اند، كه هر كس ماهي يك مرتبه زيارت كند حسين (عليه السلام) را، پس از براي اوست ثواب صد هزار شهيد [4] ، و فرمود: اين از براي كساني كه نزديك باشند لابد منه است [5] ، كه اگر ترك كند جفا به آن حضرت كرده اند. [6] .

سوم: در هر سالي دو مرتبه چنانكه از حضرت صادق (عليه السلام) مروي است كه آن حقي است ثابت بر كساني كه غني هستند [7] ، و در خبر ديگر سه مرتبه. [8] .

چهارم: در هر سالي سه مرتبه و آن ايمن مي كند شخص را از فقر. [9] .

پنجم: هر سالي يك مرتبه، و آن حق است بر فقير، كه قادر است به زيارت، پس اگر


ترك كند جفا خواهد بود چنانكه در پانزده خبر است. [10] .

ششم: در هر سه سال يك مرتبه از براي كساني كه دور باشند، پس اگر ترك كنند عاق پيغمبر خدا باشند. [11] .

هفتم: در هر عيد، چنانكه در بعض اخبار است و آن شامل مي شود نوروز و مبعث و مولود و غدير و غير آنها را. [12] .

هشتم: مخصوص ماهها است، و بايد هر ماهي را علي حده ذكر كنيم، و از براي هر يك فضائل بسيار است، و لكن اقتصار مي كنيم به ذكر خصوصيت فضيلت هر مخصوصه پس مي گوئيم: در ماه رجب چهار مخصوصه است، شب اول، و روز اول، و شب نيمه، و روز آن [13] ، و به آن گناهان ريخته مي شود مانند روزي كه ازمادر متولد شده باشد، و در اول رجب يك زيادتي است كه خداوند بر خود واجب كرده است كه زائر را بيامرزد [14] ، [و اگر عيد شامل مبعث باشد آن هم پنجم مي شود - مترجم -].

و در ماه شعبان سه مخصوصه است، روز سوم و شب نيمه، و روز نيمه، و عمده فضيلت آن تشرف به مصافحه صد و بيست و چهار هزار پيغمبر است كه از ايشان است اولوالعزم [15] ، پس هر گاه سه سال پي در پي شخص در نيمه شعبان زيارت كند تأثير خاصي در رفع گناهان او خواهد داشت. [16] .

و از خواص آن اين است كه منادي ندا كند به آمرزش او از اول شعبان. [17] .

و در ماه رمضان ده مخصوصه است، يكي مطلق ماه رمضان، چنانكه ابن الفضل روايت كرده است كه شنيدم از جعفر بن محمد (عليه السلام) كه مي فرمود: هر كس زيارت


كند قبر حسين (عليه السلام) را در ماه رمضان، و در بين راه بميرد، به مورد حساب در نخواهد آمد و گفته مي شود به او كه: داخل شو در بهشت با امن و امان [18] .

دوم، سوم و چهارم شب اول، و شب نيمه، و شب آخر، چنانكه در خبر معتبري از حضرت صادق (عليه السلام) منقول است [19] ، و شش تاي ديگر شبهاي قدر، و روزهاي آن است، چنانكه در اخبار بسيار وارد است كه چون شب قدر شود منادي از بطنان عرش ندا كند كه خداوند آمرزيد كسي را كه به زيارت حسين (عليه السلام) آمده است. [20] .

و در شوال شب عيد و روز عيد است، و خصوصيتش آمرزش گناهان گذشته و آينده است. [21] .

و در ذي الحجه هشت مخصوصه، يا ده مخصوصه است، شب و روز عرفه، و همچنين عيد، و ايام تشريق، يعني يازدهم و دوازدهم و سيزدهم، و روز نزول هل اتي،و روز مباهله، و روز غدير، بنا بر خصوصيت زيارت در همه ي عيدها. [22] .

و خصوصيت فضل عرفه آن است كه خدا او را صديق بنويسد، و كروبي بخواند، و ثوابش مي رسد به هزار هزار حج با حضرت قائم و هزار هزار عمره با رسول خدا، و عتق هزار هزار بنده، و سوار كردن بر هزار هزار اسب در راه خدا [23] ، و به هر گامي كه بعد از غسل بردارد به سوي زيارت يك حج تمام [24] ، و در بعض روايات به هر قدمي صد حج [25] .

و خصوصيت زيارت عيد اضحي آن است كه تا يكسال از همه شرور محفوظ گردد [26] ، و گناهان گذشته و آينده ي او آمرزيده شود. [27] .


و در محرم شب عاشورا و روز آن، و روز سيزدهم، كه روز دفن او است علي احتمال، و خصوصيت فضل زيارت عاشورا آن است كه شخص در زمره ي شهداء داخل مي شود، و محشور مي شود خون آلوده به خون حضرت، هر گاه در شب عاشورا زيارت كند، و در آنجا بماند تا صبح [28] ، و اگر آب دهد به مردم در آن وقت، چنان است كه عسكر آن حضرت را در شب عاشورا آب داده باشد. [29] .

و در ماه صفر روز بيستم كه اربعين است مخصوصه اي است، و خصوصيت فضلش آن است كه از علايم ايمان است. [30] .

مسئله: آيا كدام يك از اين مخصوصه ها افضل است؟ چون فضيلت هر يك را شخص ملاحظه مي كند، كه آن افضل است، و چون همه را با هم ملاحظه نمايند، چون مختلف است آن خصوصيات، نمي توان ترجيح داد، و از بعض روايات ظاهر مي شود افضليت نيمه ي رجب، و نيمه ي شعبان [31] ، و شايد مراد از حيثيت خاصه اي باشد، و از ملاحظه ي مجموع فضايل بعيد نيست كه رجحان يابد افضليت عرفه و عاشورا، و از خصوصتي كه در عاشورا وارد است كه شخص محشور مي شود غرقه به خون آن حضرت در زمره ي شهداء، ظاهر مي شود افضليت آن، زيرا كه اين فضيلت بالاتر از جميع فضيلت هاست، حتي از هزار هزار حج با رسول (صلي الله عليه و آله) خدا، علاوه بر اينكه وارد شده است در آن، كه به منزله ي زيارت خداست در عرش. [32] .