باب سوم: در بيان صفات خاصه كه از براي زوار حاصل مي شود، و آن بسيار است:

يكي آنكه: خداوند به ايشان مباهات مي كند بر حمله ي عرش و بر ملائكه مقربين، و مي فرمايد: ببينيد زوار قبر حسين (عليه السلام) را كه به جانب او مي روند با شوق. [1] .

ديگر اينكه: خداوند نظر رحمت به سوي ايشان مي نمايد. [2] .

ديگر دليل محبت حسين است. [3] .

ديگر از جمله ي محدثين خداوند است در عرش [4] .

ديگر آنكه: در عليين نوشته مي شود. [5] .

ديگر در بهشت در جوار پيغمبر خدا و ائمه ي هدي خواهد بود و در يك سفره با ايشان طعام مي خورد. [6] .

ديگر: اگر شقي باشد مبدل مي شود به سعيد. [7] .

ديگر از كروبين شمرده مي شود. [8] .

ديگر آنكه: از ياوران حضرت فاطمه (عليهاالسلام) است زيرا كه آن جناب هر روز


حضرت حسين (عليه السلام) را زيارت مي نمايد. [9] .

ديگر آنكه: اعضاي او، از صورت و چشم و قلب، محل دعاي حضرت صادق (عليه السلام) مي شود زيرا كه آن جناب در سجده دعا مي فرمايد كه: خدايا رحم كن بر آن صورت ها كه ماليده بر قبر حسين (عليه السلام) و رحم نما بر آن چشمها كه اشك از آنها مي ريزد، و رحم كن آن دل ها را كه بر ما مي سوزد، و رحم كن بر آن نعره كه به جهت ما بلند مي شود. [10] .

ديگر آنكه: زائر امانت حضرت صادق (عليه السلام) است كه مي فرمود: خدايا من آن بدنها را به تو امانت سپردم تا اينكه به من رد نمائي در نزد حوض. [11] .

ديگر: زائر آن حضرت، زائر خدا و رسول است. [12] .

ديگر آنكه: هر كس در بهشت درجه اي دارد آرزو مي كند كه كاش از زوار حسين (عليه السلام) بودم، از بس كرامتهاي مخصوصه مشاهده مي نمايد در حق زوار. [13] .