جهت هشتم: آنكه خداوند قسم ياد نموده است كه زائر را نااميد نكند، چنانكه از خحضرت امام محمد باقر (عليه السلام) مرويست، كه فرمود: چون حسين (عليه السلام) در كربلا كشته شد در حالتي كه تشنه و مكروب و محزون بود، پس خداوند قسم ياد نمود كه هر مكروبي يا مغمومي يا گناه كاري يا تشنه اي يا صاحب دردي و مرضي نزد قبر او رود، و دعا كند، و توسل جويد به آن بزرگوار، البته غمش و كربش را زايل نمايد، و حاجتش را روا كند و گناهش را بيامرزيد، و روزيش را زياد نمايد. [1] .

جهت نهم: خصوصيت مخصوصه اي است، كه در روايتي وارد شده، كه هرگاه زائر در آنجا شب را بيدار باشد و روز را در زحمت باشد، خداوند به او نظر نمايد، كه به آن نظر بهشت اعلي از برايش واجب شود. [2] .

جهت دهم: تأثيرات مخصوصه اي است در زيارت، از آن جمله زيادتي عمر و رزق است. [3] .

و در زيارت عرفه وارد است كه آن سبب اطمينان قلب است در عقايد حقه [4] ، و اين


اثر بالاتر از همه ي آثار است، زيرا كه همه بر اين توقف دارند و از آن جمله آنكه جميع بديها و مرگهاي بد را دفع مي نمايد. [5] .

و در ضمان پيغمبر (صلي الله عليه و آله) خدا داخل مي نمايد چنانكه در پانزده حديث مذكور است كه پيغمبر (صلي الله عليه و آله) ضامن است كه هر كس زيارت كند حسين (عليه السلام) را يا پدرش، يا مادرش يا برادرش را، اينكه روز قيامت او را زيارت كند و از هولها و شدائد آن، خلاص نمايد او را. [6] .