يازدهم: چون زيارت كند حضرت را نظر كند به او آن جناب، پس دعا كند در حقش، و خواهش نمايد از پدر و جدش كه از براي او طلب مغفرت نمايند [1] پس ملائكه از برايش دعا كنند و همه ي انبيا و مرسلين، و نوشته شود از برايش ثواب جميع عبادات، چنانكه گذشت، و مصافحه كنند با او ملائكه، و مهري بر صورتش زنند از نور عرش كه اين است زائر قبر حسين (عليه السلام) فرزند خاتم انبياء و سيد شهداء. [2] .

دوازدهم: چون خواهد مراجعت نمايد به وطنش متابعت كنند او را چند صنف از ملائكه خصوصا جبرئيل، و ميكائيل و اسرافيل، و همان چهار هزار ملك، و هفتاد هزار كه گذشت، و بالخصوص دو ملك به نزد او آيند، و به او گويند: اي ولي خدا آمرزيده شدي و تو از حزب خدا و رسول (صلي الله عليه و آله)و اهل بيت رسول (صلي الله عليه و آله)هستي، و الله كه آتش را به چشم نخواهي ديد و تو را نخواهد خورد، و منادي ندا كند كه: خوشا به حال تو كه بهشت از براي تو است. [3] .

سيزدهم: هر گاه وفات نمايد بعد از زيارت الي يكسال يا دو سال، آن ملائكه بر جنازه اش حاضر شوند، و از برايش طلب مغفرت نمايند [4] ، و حضرت حسين (عليه السلام)


او را زيارت كند در حال موت يا در شب اول قبر. [5] .

پس اي كساني كه در قبر غريب و تنها خواهيد بود، و به وحشت آن مبتلا خواهيد شد، و كسي به زيارت شما نخواهد آمد، كه با شما مواجهه نمايد، بلكه اگر كسي به زيارت شما بيايد، نزديك قبر شما خواهد ايستاد به فاصله دو ذراع خاك و گل، پس هر گاه زيارت كني حسين (عليه السلام) را، البته آن جناب در آن حال به زيارت تو آيد به طريق مواجهه، و بر تو سلام خواهد كرد، پس آيا ديگر وحشتي و خوفي از براي تو باقي خواهد ماند؟ و هر چند بيشتر زيارت كرده باشي، و شوقت باو زياده باشد او هم مكرر به زيارت تو خواهد آمد، و تو را انس خواهد داد.