و مرتب ساختم آن را بر يك مقدمه، و چندين مقصد، كه آن معنون است.

اما مقدمه: پس مشتمل است، برفهرست مطالب كتاب اجمالا، كه در دوازده عنوان مبين خواهد شد، و آن چنين است:

عنوان اول: در ذكر خصوصيات آنجناب است در عوالم وجود و محال شهود، از اول خلقت تا آخر روز نهايت، و در آن هفت مقصد است:

مقصد اول: در خصائص آنسرور، در ابتداي خلقت نور شريفش.

مقصد دوم: در خصائص آنحضرت به اعتبار انتقالات آن نور پاك در عوالم، از عالم ذر و اشباح، و انعكاس در ظهر آدم، و انتقال آن به شجره ي بهشت، و به سوي دنيا، وخصائص حمل او.

مقصد سوم: درخصائص حال ولادت، و ايام طفوليتش.

مقصد چهارم: در خصائص محل شهادتش.

مقصد پنجم: در خصائص محل بعد از شهادتش، نسبت به روح، سر، و جسد آن سرور.


مقصد ششم: در خصائص محل قيامتش.

مقصد هفتم: در خصائص محل اوست بعد از انقضاء روز نشور.

عنوان دوم: در خصوصيت صفات حميده و اخلاق پسنديده ي آنجناب و عبادات و طاعاتش در ايام عمر.

عنوان سوم: در خصوصيت صفات، و اخلاق، و عباداتي كه از آنجناب ظاهر شد در روز عاشورا، كه از آن جمله است: جمع ما بين عبادات ظاهره و باطنه، و مكارم اخلاق، و جمع ما بين عباداتي كه جمع آن ممكن است، و جمع ما بين عبادات و صفات حسنه كه مانند جمع اضداد است، و جمع جميع اقسام بلا، و تحمل آن، و شكر بر آن، و جمع جميع عبادات مخصوصي كه مختص آن جناب بوده.

عنوان چهارم: در بيان الطاف و احترامات خاصه ي الهي نسبت به آن جناب مي باشد، كه آن هشت قسم است:

اول: در خصوصيت تعبير آن الطاف خاصه ي الهيه نسبت به آن حضرت.

دوم: در آنچه به او عطا نموده است از آيات صفات خود. [1] .

سوم: آنچه به او داده است، از كلام مجيد و غير آن، از كلمات خود.

چهارم: در آنچه به او داده است از افضل مخلوقات، كه خاتم است.

پنجم: در آنچه به او داده است از اعظم مخلوقات، كه عرش است.

ششم: در آنچه به او داده است از احسن مخلوقات، كه بهشت است.

هفتم: در آنچه به او داده است از ساير مخلوقات فاضله.

هشتم: در احترامات و تشريفاتي كه از براي آنحضرت است از اول وجودش، تا نقضاي عالم.

عنوان پنجم: در بيان مظهر لطف خاص رباني نسبت به آن جناب.

عنوان ششم: در خصوصياتي كه متعلق است به خشوع، نسبت به ذكر آنجناب، و رقت و گريه بر او.


عنوان هفتم: در خصوصيات زيارت آن امام شهيد است.

عنوان هشتم: در خصوصيت آن جناب كه متعلق است به قرآن مجيد.

عنوان نهم: در خصوصيات كه متعلق است به بيت الله الحرام، و در آن چهار مقصد است:

اول اينكه: او خود بيت الله است حقيقة.

دوم آنكه: آنجناب تعظيم نمود كعبه را تعظيم خاصي، پس خداوند از براي او فضيلتي قرار داد مخصوص، و صفاتي كه شبيه است به صفات او، با تفاوتي كه بيانش سبب گريه است.

سوم آنكه: ثواب زيارت او را موازنه و معادله، به ثواب حج و عمره قرار داد، به جهت نكته ي خاصي.

چهارم آنكه: او را قرار داد بيت الحرام، و از براي او حجاجي قرار داد بالخصوص، پس از براي اصحابش حج خاصي است، و از براي اهل بيتش حج مخصوصي، و از براي انبياء و ملائكه حج مخصوصي نسبت به آن.

عنوان دهم: در خصائص آن سرور نسبت به ملائكه.

عنوان يازدهم: در خصائص آن حضرت نسبت به انبياء عظام، و در آن چند مقصد و ابواب است، كه هر بابي مخصوص است به يكي از انبياء.

باب آدم (عليه السلام)، باب نوح (عليه السلام)، باب ادريس (عليه السلام)، باب ابراهيم (عليه السلام)، باب اسماعيل، (عليه السلام) باب يعقوب (عليه السلام)، باب يوسف (عليه السلام)، باب صالح (عليه السلام)، باب هود (عليه السلام)، باب شعيب (عليه السلام)، باب ايوب (عليه السلام)، باب زكريا (عليه السلام)، باب يحيي (عليه السلام)، باب اسماعيل صادق الوعد (عليه السلام)، باب موسي (عليه السلام)، باب داود (عليه السلام)، باب سليمان (عليه السلام)، باب عيسي (عليه السلام).

عنوان دوازدهم: در آنچه متعلق است به حضرت خاتم الأنبياء (صلي الله عليه و آله) از آنحضرت، و اين عنوان ختام كلام است، خداوند ختام را خير قرار دهد.