بازگشت

استدراك از خصائص


قبلا يادآور شديم كه جلد دوم خصائص به دست ما نرسيده و از سرنوشت آن چيزي گزارش نشده است، و لذا درصدد برآمديم كه چهل خصيصه از خصائص سالار شهيدان را كه مرحوم شوشتري در خصائص موجود متعرض نشده است، در اينجا به عنوان


استدراك يادآور شويم. به اين اميد كه در آينده بتوانيم تحقيقات وسيعتري انجام داده، در حد توان جاي خالي جلد دوم را پر كنيم. و اينك چهل خصيصه:

1- امام حسين (عليه السلام) يكي از درهاي بهشت است، چنانكه رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) فرمود:

(الا و ان الحسين باب من أبواب الجنة، من عانده حرم الله عليه رائحة الجنة»:

[حسين دري از درهاي بهشت است، هر كس با او دشمني كند خدا بوي بهشت را بر او حرام مي سازد] [1] .

2- امام حسين (عليه السلام) از هيچ بانوئي شير نخورده، و تغذيه ي او منحصرا توسط رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) انجام مي شد، به اين طريق كه هر روز رسول خدا مي آمد و زبان مباركش را در دهان امام حسين (عليه السلام) قرار مي داد و او مي مكيد و سير مي شد. [2] .

3- سالار شهيدان از سينه تا قدم از همه به رسول خدا شبيه تر بود. [3] .

4- رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) زبان امام حسين (عليه السلام) را در دهان خود قرار مي داد و لعاب دهانش را مي مكيد. [4] .

5- هنگامي كه امام حسين (عليه السلام) در اطاق تاريكي مي نشست سفيدي پيشاني و گلويش جلوه مي كرد. [5] .

6- صفيه دختر عبدالمطلب مي گويد: هنگامي كه امام حسين متولد شد پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) فرمود: «عمه پسرم را بياور» عرض كردم: يا رسول الله! هنوز او را پاكيزه نكرده ام. فرمود:

«يا عمة انت تنظفينه؟! ان الله تبارك و تعالي قد نظفه و طهره.»

[عمه جان تو مي خواهي او را پاكيزه كني؟! خداي تبارك و تعالي او را پاك و پاكيزه


نموده است.]. [6] .

7- سلمان مي گويد: به خدمت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله)رسيدم، ديدم كه امام حسين را روي زانويش نشانيده، ميان ديدگانش مي بوسد، بر دهانش بوسه مي زند و مي فرمايد:

«انك سيد، ابن سيد، أبوسادة، انك امام، ابن امام، أبو أئمة، انك حجة، ابن حجة، أبوحجج تسعة من صلبك، تاسعهم قائمهم»:

[تو سرور، پسر سرور، پدر سروران هستي، تو پيشوا، پسر پيشوا، پدر پيشوايان هستي، تو حجت پسر حجت و پدر نه پيشوا از صلب خود مي باشي، كه نهمين آنها قائم آنهاست.] [7] .

8- در شب ميلاد حضرت حسين (عليه السلام) به احترام ايشان آتش جهنم خاموش گرديد. [8] .

9- در امالي شيخ صدوق (ره) است كه براي تجليل و احترام امام حسين (عليه السلام) وقت ولادتش افواج و قبائل فرشتگان به رياست جبرئيل امين از طرف خداي جل وعلا از سماوات علي فوج در فوج نازل شدند. [9] .

و در اكمال الدين آمده: وقتيكه آن سرور آزادگان به دنيا چشم گشود خداي تعالي به ملائكه وحي فرمود كه شماها صف در صف بايستيد و تسبيح و تحميد و تمجيد و تكبير را براي بزرگداشت اين مولود مسعود كه براي محمد (صلي الله عليه و آله)در دار دنيا متولد شده به جا آوريد.

و جبريل را امر نمود كه با هزار قبيل از ملائكه (و قبيل تعداد يك ميليون را مي گويند) بر اسبهاي ابلق، بر آنها قبه ها از در و ياقوت نهاده، با جماعت ديگري از ملائكه كه اسم آنها روحانيون مي باشد و در دستهاي شان حربه ها از نور، همگي بر زمين نازل


شوند و پيغمبر را براي ولادت اين مولود تبريك گويند. [10] .

10- چون حضرت زهراي مرضيه (سلام الله عليها) از شهادت جانگداز سالار شهيدان آگاه شد، او را از روي حزن و ملال حمل كرده، از روي حزن و ملال وضع نمود. [11] .

11- روز ولادت امام حسين (عليه السلام) حضرت فاطمه بسيار گريست، تا رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) تشريف فرما شدند و فرمودند: «اي فاطمه! بدان كه حسين كشته نمي شود جز هنگامي كه پيشواي راهنمائي از او متولد شود كه امامان بعدي از نسل او هستند» آنگاه امامان را يكي پس از ديگري نام بردند تا حضرت ولي عصر (عليه السلام) و فرمودند: «آن قائم كه عيسي بن مريم پشت سرش نماز مي خواند» [12] .

12- جالبتر اينكه سالار شهيدان نيز در شب عاشورا براي اصحاب خود از حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) سخن گفتند و فرمودند: «خداوند توسط قائم (عليه السلام) انتقام ما را خواهد گرفت.»

اصحاب پرسيدند: قائم كيست؟ فرمود: «او هفتمين فرزند پسرم محمد بن علي است او حجة بن الحسن بن علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي - فرزند من - مي باشد. [13] .

13- امام حسين (عليه السلام) وارث همه ي پيامبران است، چنانكه در زيارت وارث به تفصيل و به صراحت بيان شده است.

14- امام حسين (عليه السلام) وارث پيراهن قهرمان توحيد حضرت ابراهيم (عليه السلام) بود، چنانكه مرحوم «بيرجندي» در حوادث روز دهم جمادي الاولي نوشته: «در چنين روزي حضرت زهرا (سلام الله عليها) پيراهن حضرت ابراهيم خليل را به دخترش زينب كبري (سلام الله عليها) عطا كردند و فرمودند: دخترم! هنگامي كه برادرت حسين اين پيراهن را از تو مطالبه كند، بدان كه فقط يك ساعت مهمان توست، سپس به دست اولاد زنا به


سخت ترين حالي كشته مي شود.» [14] .

15- امام حسين (عليه السلام) آنقدر هيبت و ابهت داشت كه امام حسن مجتبي (عليه السلام) هيبت او را در سطح هيبت اميرمؤمنان (عليه السلام) مي انگاشت، و براي او چون اميرمؤمنان حريم نگه مي داشت. [15] .

16- هنگامي كه امام حسين (عليه السلام) در ميان پيروزي بر دشمن و لقاءالله مخير گشت، لقاءالله را بر غلبه و پيروزي برگزيد. [16] .

17- خداوند به امام حسين (عليه السلام) ياراني عنايت فرموده كه به هيچيك از امامان و پيامبران چنين اصحابي عنايت نفرموده است، چنانكه خود در خطبه ي شب عاشوراء فرمودند:

«اما بعد فاني لاأعلم أصحابا اوفي و لا خيرا من أصحابي، و لاأهل بيت أبر و لا أوصل من أهل بيتي»:

[من هرگز اصحابي بهتر و باوفاتر از اصحاب خود سراغ ندارم، و هرگز اهل بيتي نيكوكارتر و باايثارتر از اهلبيت خودم نمي دانم.] [17] .

18- يكي ديگر از خصائص آنحضرت اين است كه حضرت بقيةالله(ارواحنا فداه) هر صبح و شام براي آنحضرت ندبه مي كند، چنانكه در زيارتنامه ي صادره از ناحيه ي مقدسه آمده است: «فلئن أخرتني الدهور... فلأندبنك صباحا و مساء، و لأبكين لك بدل الدموع دما»:

«اگر روزگار مرا به تأخير انداخت، و تقديرات مرا از ياري تو، بازداشت، و من نتوانستم درجنگ با دشمن كينه توزت شركت كنم، هر صبح و شام براي تو ندبه سر


مي دهم، و به جاي اشك خون گريه مي كنم.» [18] .

19- به هنگام شهادت سالار شهيدان بادهاي سرخ وزيدن گرفت، هوا تيره و تار شد، به طوري كه كسي چيزي را نمي توانست ببيند. [19] .

20- بعد از شهادت سالار شهيدان تا هفت روز افق سرخ بود، شبها نيز آسمان از كران تا كران به رنگ خون بود. ابن عساكر اين حادثه را از از 5 طريق نقل كرده است. [20] .

21- شگفت انگيزتر اينكه آثار دگرگوني اجسام از شهادت امام حسين (عليه السلام) پس از گذشت چهارده قرن هنوز در گوشه و كنار به چشم مي خورد يكي از آنها جاري شدن خون از درخت چنار «زرآباد» است.

زر آباد يكي از قصبات قزوين و در نزديكي قلعه ي الموت است، كه هر سال روز عاشورا هزاران نفر براي مشاهده ي چنار خونبار به آنجا مي روند و روان شدن خون را از درخت چنار به چشم خود مي بينند.

آيت الله فقيد سيد موسي زرآبادي در كتاب «كرامات» به تفصيل از جاري شدن خون از درخت چنار در روزهاي عاشوا را گفتگو كرده، از پدرش سيد علي و از جدش سيد مهدي، نقل كرده، كه در هيچ سالي اين موضوع تعطيل نشده است. اين كتاب چاپ نشده و خطي آن در كتابخانه ي پسرش «سيد جليل زرآبادي» در قزوين موجود است.

آيت الله مظفري فشرده ي آنرا در كتاب «ايضاح الحجة» آورده است. [21] .

مرحوم آيت الله مرعشي نجفي در حاشيه ي عروه به هنگام برشمردن خونهاي پاك مي نويسد: همچنين است خوني كه از درختي موجود در قريه ي زرآباد از توابع قزوين خارج مي شود.»

نويسنده ي سطور سال گذشته با جمعي از دوستان به زرآباد رفته، روان شدن خون را از اين درخت با چشم خود ديده است و از خوانندگان كتاب دعوت مي كند كه روز


عاشورائي را به زرآباد رفته اين درخت را با چشم خود ببينند.

اين درخت در كنار قبر مطهر امامزاده اي مشهور به «علي اصغر بن موسي بن جعفر» (عليه السلام)قرار دارد و ظاهرا بيش از 700 - 600 سال از عمرش گذشته است.

در سال گذشته كه اين ناچيز افتخار حضور داشت، درست لحظه ي اذان صبح خون جاري شد و بيش از چهار ساعت ادامه داشت.

22- قاتل امام حسين (عليه السلام) اهل تابوت است، چنانكه رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) فرمود: «قاتل حسين بن علي در تابوتي از آتش است، نصف عذاب اهل دنيا بر اوست». [22] .

23- پيامبر اكرم فرمود: «حضرت موسي (عليه السلام) در حق برادرش از خداوند طلب آمرزش كرد، خطاب شد: اي موسي اگر در مورد اولين و آخرين مرا بخواني ترا اجابت مي كنم، مگر در مورد قاتل حسين بن علي، كه خود انتقام او را از قاتلش خواهم گرفت.» [23] .

24- چون يزيد در كنار سر مقدس امام حسين (عليه السلام) آبجو خورده، شطرنج بازي كرد، امام رضا (عليه السلام) فرمود:

«هر كس شيعه ي ما باشد از خوردن آبجو و بازي شطرنج اجتناب كند و هر گاه نگاهش به آبجو و شطرنج بيفتد از امام حسين (عليه السلام) ياد كند، و بر يزيد وآل زياد لعنت بفرستد.» [24] .

25- حضرت بقيةالله ارواحنا فداه به هنگام ظهور پس از آنكه دو بت قريش را در مي آورد و به دار مي زند، داستان شهادت سالار شهيدان، ذبح اطفال، شهادت ياران، و اسارت خاندانش را براي جهانيان بازگو مي كند. [25] .

26- مطابق روايات فراواني اولين كسي كه در رجعت برمي گردد سالار شهيدان


حضرت اباعبدالله الحسين (عليه السلام) مي باشد. [26] .

27- در برخي روايات آمده كه امام حسين (عليه السلام) با اصحابش و يزيد بن معاويه با اصحابش برمي گردند، آنگاه امام حسين (عليه السلام) از آنها انتقام مي گيرد و براي هر ضربتي يك ضربت مي زند. [27] .

28- هنگامي كه امام حسين (عليه السلام) رجعت مي كند 75 هزار نفر از شيعيان در محضر آن حضرت رجعت مي كنند. [28] .

29- به هنگام رجعت 12 هزار صديق 7 و 72 تن از شهداي كربلا درمحضر مقدس سالار شهيدان برمي گردند [29] .

30- هنگامي كه اجل حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) فرارسد، امام حسين (عليه السلام) غسل، كفن، حنوط و دفن آن حضرت را به عهده مي گيرد [30] زيرا امام معصوم را هرگز نبايد غيرمعصوم تجهيز كند. [31] .

31- بعد از حكومت حقه ي حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) سالار شهيدان چهل هزار سال فرمانروائي مي كند. [32] .

در احاديث فراواني تصريح شده كه فرمانروائي سالار شهيدان در زمان رجعت آنقدر به طول مي انجامد كه ابروهايش بر روي ديدگانش مي ريزد. [33] .

32- در احاديث فراواني تصريح شده كه فرمانروائي سالار شهيدان درزمان رجعت آنقدر به طول مي انجامد كه ابروهايش بر روي ديدگانش مي ريزد. [34] .

33- امام صادق (عليه السلام) مي فرمايد: «آنگاه حضرت بقيةالله انگشتري را به امام


حسين (عليه السلام) تقديم مي كند.» [35] .

احتمالا منظور از اين انگشتري، انگشتري حضرت سليمان باشد كه از مواريث امامان است و طبق روايات فراواني در نزد حضرت ولي عصر (عليه السلام) است و به هنگام ظهور در محضر آن حضرت خواهد بود. [36] .

34- امام صادق (عليه السلام) مي فرمايد: «كسي كه پيش از رستاخيز حساب و كتاب مردم را بررسي كند امام حسين (عليه السلام)است، و اما در روز رستاخيز پس گروهي را به سوي بهشت و گروهي ديگر را به سوي دوزخ روانه مي كند.» [37] .

35- در روايات فراواني داريم كه خداوند استجابت دعا را در تحت قبه ي امام حسين و شفا را در تربت امام حسين (عليه السلام) قرار داده است. [38] .

36- هنگامي كه حضرت موسي بن جعفر (عليه السلام) براي شركت در تشييع جنازه ي «شطيطه» به نيشابور تشريف فرما شدند، از تربت امام حسين (عليه السلام) بر پيكر او پاشيدند. [39] .

37- علي بن اسباط كه در عهد امام رضا و امام جواد (عليهماالسلام) مي زيست و نجاشي مقدم رجاليون، او را توثيق نموده و در حقش فرموده: «از موثق ترين مردم و از راستگوترين آنان است» [40] .

در كتاب «نوادر» از گروهي از اصحاب اماميه نقل مي كند: «چون خبر شهادت جانگداز حضرت اباعبدالله الحسين (عليه السلام) در اقطار و اكناف جهان منتشر شد، زنان عقيم از چهارگوشه ي جهان به سوي مرقد مطهر آن حضرت سرازير شدند و تعداد آنها به يكصد هزار نفر رسيد كه همه ي آنها از بركات قبر شريف آن حضرت بچه به دنيا آوردند.» [41] .


حاج ميرزا مهدي حائري تأكيد مي كند كه اين واقعه در سال شهادت امام حسين (عليه السلام) روي داده است. [42] .

38- روزي سالار شهيدان به محضر جد بزرگوارشان شرفياب شدند، رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) او را بر زانوي مبارك خود نشانيد و فرمود:

«ان لقتل الحسين حرارة في قلوب المؤمنين لا تبرد أبدا»:

[براي شهادت حسين حرارتي در دلهاي مؤمنان هست كه اين حرارت هرگز به سردي نمي گرايد] [43] و ماامروز پس از گذشت چهارده قرن اين حرارت را در دلهاي خود احسا مي كنيم -الحمد لله علي اول النعم -.

39- زيارت امام حسين (عليه السلام) در روز اربعين يكي از پنج نشانه ي ايمان معرفي شده است. [44] .

40- در تمام ايام و ليالي متبركه كه در طول سال زيارت حضرت سيدالشهداء وارد شده، و زيارتنامه ي مخصوصي براي هر يك از آنها مأثور است، كه از آن جمله است: شبهاي قدر، شبهاي جمعه، شبهاي اول و نيمه ي رجب، شب نيمه ي شعبان، شبهاي اول، نيمه و آخر رمضان، شب عرفه و روز عرفه و عيد فطر و عيد قربان.

علامه ي مجلسي مي افزايد: و در همه ي ايام متبركه و اوقات شريفه، مخصوصا در اوقاتي كه به جهتي به آن حضرت اختصاص يافته و فضل و كرامتش در آن ايام ظاهر شده، مانند: روز مباهله (روز بيست و چهارم ذيحجه) و روز نزول سوره ي هل اتي (روز بيست و پنجم ذيحجه) و روز ميلاد آنحضرت (روز سوم شعبان) و روز هلاكت يزيد (روز 14 ربيع الأول) [45] .

در اين ميان روز عرفه امتياز خاصي دارد و در روايت آمده است: «خداوند روز عرفه نخست به زوار امام حسين عنايت مي كند، حاجتهايشان را برمي آورد، گناهانشان را


مي آمرزد، سپس به اهل عرفات عنايت مي فرمايد.» [46] .

و بيش از همه ي اينها به زيارت عاشورا تأكيد شده، و امر شده كه همه روزه از دور و نزديك با آن، عرض ارادت به پيشگاه - سالار شهيدان انجام شود.

مداومت بر زيارت عاشورا آثار شگفت انگيزي دارد كه كتابهاي مستقلي در اين رابطه تأليف شده است.

حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) نيز براي برخي از سعادتمنداني كه به محضر مقدسشان تشرف يافته اند بر مداومت آن تأكيد فرموده اند. [47] .

در پايان بر خود وظيفه مي دانم به عنوان يكي از غلامان ناچيز آستان حسيني، از مؤسس محترم «مؤسسه ي علوم آل محمد» و «دارالكتاب قم»، هيئت محققان و همه ي دست اندركاران اين دو مؤسسه تشكر نموده، مزيد توفيقاتشان را براي خدمت به مكتب اهلبيت عصمت و طهارت، از خداوند متعال مسئلت نمايم.

بار خدايا! بر سالار شهيدان و ديگر شهيدان دشت كربلا منت بگذار، از بقيه ي دوران غيبت حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) صرف نظر بفرما، و در ظهور آن منتقم خون شهيدان و منتقم حقوق پايمال شده ي همه ي مظلومان در راستاي تاريخ تعجيل بنما، و ما را تفضلا شايسته ي زندگي در دوران ظهور موفور السرور حضرتش قرار بده.

نام مؤلف، مترجم، ناشر، محققان و خوانندگان محترم اين كتاب را در ليست بهترين ياران آن حضرت در دولت كريمه اش ثبت بفرما (آمين).

حوزه ي علميه ي قم

سوم شعبان 1413 ه.

علي اكبر مهدي پور



پاورقي

[1] مقتل خوارزمي: 145:1.

[2] اصول کافي: 465:1.

[3] ارشاد مفيد: 198.

[4] تاريخ ابن عساکر: 127.

[5] عوالم: 30:17.

[6] امالي شيخ صدوق: 117.

[7] مقتل خوارزمي: 147:1.

[8] عوالم: 14:17.

[9] بحارالانوار ج 43 ص 248.

[10] بحارالأنوار ج 43 ص 248.

[11] علل الشرايع: 206:1.

[12] کمال الدين: 284:1.

[13] يوسف زهرا: 67.

[14] وقايع الشهور و الأيام: 95.

[15] سفينة البحار: 258:1.

[16] اصول کافي: 465:1.

[17] ارشاد مفيد: 231.

[18] بحارالأنوار: 320:101.

[19] مقتل خوارزمي: 37:2.

[20] ابن‏عساکر: 243.

[21] ايضاح الحجه: 209:2.

[22] عيون الأخبار: 46:2.

[23] مسند الامام الرضا: 151:2.

[24] من لايحضره الفقيه: 176:4.

[25] نوائب الدهور: 129:3.

[26] الايقاظ من الهجعة: 369 و 389.

[27] تفسير عياشي: 282:2.

[28] تفسير بصائر: 149:50.

[29] نوائب الدهور: 143:3.

[30] المحجة: 121.

[31] روضه‏ي کافي: 175 ح 250.

[32] تفسير برهان: 408:2.

[33] بحار: 46:53.

[34] بحار: 46:53.

[35] الايقاظ: 368.

[36] غيبت نعماني: 238.

[37] بحار: 43:53.

[38] مستدرک وسائل: 445:10.

[39] الثاقف في المناقب: 445.

[40] رجالي نجاشي: 252.

[41] نوادر علي بن اسباط - در ضمن الاصول الستة عشر -: 123.

[42] معالي السبطين: 178:2.

[43] مستدرک وسائل: 318:10.

[44] تهذيب الاحکام: 52:6.

[45] بحار: 101:101.

[46] ثواب الاعمال: 90.

[47] نجم ثاقب: 343.