راوي گويد: زينب دختر علي (ع) را ديدم كه با كمال حيا و عفّت، بسيار شيوا ورسا سخن مي گفت چنان كه گويي زبان علي از كام او بيرون آمده بود.

او نخست مردم را ساكت كرد و سپس چنين ايراد سخن كرد:

الحمدللّه و درود بر پدرم رسول اللّه (ص) اما بعد، اي كوفيان، اي نيرنگ بازان، اميدوارم هرگز چشمانتان خشك نشود و ناله هاتان فرو نشيند. «مَثَل شما مَثَل زني است كه رشته محكم تافته اش را از هم گشود» [1] شما سوگند هاتان را وسيله فريب قرار داده ايد. آيا تاكنون از شما چيزي جز خودستايي و فريبكاري و سينه پركينه ديده شده است؟ شما ظاهري بي روح و پژمرده داريد، در برابر دشمنان ناتوانيد، بيعت ها را مي شكنيد و پيمان ها را تباه مي كنيد. بدانيد كه براي قيامت خود بد توشه اي فرستاده ايد. شما به غضب خداوند گرفتار خواهيد شد و در عذاب جهنم جاودانه خواهيد بود.

آيا مي گرييد؟ آري، به خدا سوگند، اين سزاي شماست و بايد بسيار بگرييد و اندك بخنديد. شما رسوايي را به جان خريده ايد و اين لكه ننگ هرگز از دامانتان پاك نخواهد گشت. شما فرزند پيامبر (ص) و سرور جوانان بهشت و پناهگاه نيكان و غمخوار دردمندانتان و نشانه و راهنماي هدايت تان را كشتيد. چه گناه زشتي مرتكب شديد! از رحمت خداوند دور و پيوسته ناكام باشيد!

كوشش هايتان بيهوده و دست هايتان از درگاه خداوند كوتاه باد! شما غضب خداوند را بر خود خريديد و سرنوشت تان با خواري و ذلّت رقم خورد.

واي بر شما! آيا مي دانيد چه جگري از محمد پاره كرديد و چه خوني از او ريختيد و چه دختراني را سوگوار كرديد «هر آينه كاري زشت كرده ايد. نزديك است كه آسمان ها از آن گشوده شود و زمين بشكافد و كوه ها فرو افتد و در هم ريزد» [2] [ننگ] اين كار زشت و احمقانه شما زمين و آسمان را پر كرده است. آيا اگر از آسمان قطره اي باران به زمين نريزد در شگفت خواهيد شد؟ گرچه عذاب قيامت از اين نيز دردناكتر و رسوا كننده تر است، پس تا وقت هست بجنبيد، زيرا خداوند را چيزي به شتاب وا نمي دارد و هرگاه بخواهد، خوانخواهي مي كند، و پروردگارتان در كمين است.

راوي مي گويد: پس از آن زينب خاموش گرديد و مردم حيرت زده شدند و دست پشيماني بردهان نهادند. پيرمردي را ديدم كه اشك از محاسنش جاري بود و اين شعر را مي خواند:



كُهؤ لُهُمْ خَيرُ الْكُهُولْ وَ نَسْلُهُمْ

اِذا عُدَّ نَسْلٌ لا يُخيبُ وَ لا يُخْزي [3] .