از مقتل محدّث كبير شيخ حر عاملي قدس سره چنين نقل شده كه فرمود: چون لشكر به قصد غارت رو به خيام آوردند حضرت زينب براي ابن سعد پيام فرستاد كه اگر مقصود شما اسباب، اثاث و زيور و لباس ما است به لشكريانت بگو شتاب نكنند ما خودمان اين چيزها را تحويل آنها مي دهيم پيش از آن كه دست نامحرم به جانب حرم برادرم دراز شود. پس آن بانوي بزرگوار دستور داد تمام اسباب و وسايل حتّي چادر و لباس و همچنين زيور، خلخال، گوشواره همه را از خود جدا كردند؛ خود عليا مخدره زينب (س) يك لباس كهنه پاره پاره كه در واقع ارذل الثّياب بود در بر كرد، هم چنين ساير بانوان، حتّي فاطمه نو عروس گوشواره اي در گوش داشته كه يادگار پدرش بود. عرض كرد عمّه اين يادگار پدر است بيرون نياورم؛ فرمود: بيرون بياور، زنان همگي لباسهاي خود را روي هم ريختند و خود رفتند در كناري و به دور هم حلقه زدند، پس عليا مخدره زينب فرمود: حالا هر كه خواهد آن اثاث و اسباب دختران علي و فاطمه است. لشكر بي رحم و گرسنه ريختند، يكي چادر، ديگري گوشواره، يكي خلخال و ديگري معجر برد، آن بانوان از براي پدر و برادر مي گريستند. [1] .