دشمن سنگدل، در حالي كه اهل بيت (ع) را با ريسمان بسته بود به مجلس يزيدوارد كرده و مقابل او نگه داشت. امام سجاد (ع) فرمود: اي يزيد! تو را به خدا قسم مي دهم، به نظر تو اگر پيامبر (ص) ما را با اين وضع و حال مي ديد چه مي گفت و چه مي كرد؟ پس يزيد دستور داد ريسمان ها و طناب ها را بردارند. [1] .

در گزارشي ديگر آمده است: امام سجّاد (ع) نخستين كسي بود كه شمر او را وارد مجلس يزيد كرد. دو دست آن بزرگوار به گردنش بسته شده بود. يزيد گفت: اي جوان! تو كيستي؟ فرمود: من علي بن الحسين (ع) هستم. آنگاه دستور داد تا غل و زنجير را از امام (ع) بردارند. [2] وقتي چشم امام سجاد (ع) به سر بريده ي پدر كه مقابل يزيد بود افتاد، چنان متأثر گرديد كه پس از آن هرگز غذايي كه از سر حيوان تهيّه شده بود نخورد. [3] .