امر به معروف و نهي از منكر به معناي عام آن يعني هرگونه تلاشي كه شخص به منظور اثر گذاردن در ديگري انجام مي دهد، به گونه اي كه او را وادار به انجام كار واجب كند يا از كار حرام بازدارد، اين تلاش ممكن است از طرق مختلف مانند تعليم حكم يا موضوع عمل مورد، نظر انجام شود. يعني اين كه به كسي بياموزند كه فلان امر در اسلام واجب است يا كيفيت انجام آن واجب چگونه است. ممكن است «تعليم» مهم ترين مصداق امر به معروف و نهي از منكر به معناي عام باشد. از طرف ديگر كاري مانند حركت سيدالشهداء عليه السلام كه منجر به شهادت آن حضرت عليه السلام شد نيز يكي از مصاديق امر به معروف و نهي از منكر به معناي عام است. بنابراين از جهت مصاديق مي توان سه دسته مصداق براي امر به معروف و نهي از منكر در نظر گرفت.