قمه زدن از عادات عزايي شيعه نيست!



عرف قمه زدن را قبول ندارد!



كجاي اين حركت عزاداريست؟



قمه زدن از عادات عزائي قديمي شيعيان نيست!



اينها اباطيليست كه زياد از مخالفين قمه زني ميشنويم.اما حقيقت چيست؟ايا واقعا عرف قمه زدن را قبول ندارد؟ايا حقيقتا قمه زدن از عادات عزائي شيعه نميباشد؟



شكي نيست كه تشخيص مصداق و موضوع با مكلف بوده و اوست كه بايد حسب حال و تشخيصش مصداق عزا و جزع و..را اتخاذ كند،ما در اين مقاله در صدد اين نيستيم كه خداي نكرده قصد تحميل تشخيص خود را به احدي داشته باشيم،يا بگوييم كه همه بايد به اين تشخيص باشند كه قمه زدن مصداق عزاداري است!چنانچه مخالفين ما ميخواهند نظر خويش را به همه تحميل كنند و بگويند قمه زدن مصداق عزا نيست و كسي براي عزاداري با شمشير بر سرش نميكوبد!و غرض ما از نوشتن اين مقاله،تنها بررسي كوتاه در سيره شيعيان در عزاي حسيني است،تا ببينيم ايا اين مساله بين مردم رواج داشته و دارد يا خير؟



در خصوص كشورهاي عربي و اسيايي و اروپايي،هر كسي خواهان است تا سيل جمعيت قمه زن را ببيند،و با چشمان خود حضور هزاران نفري ايشان و مواساتشان با حسين فاطمه را شاهد باشد به انجا برود و در روز عاشورا قمه زدن را ببيند.خصوصا در نجف و كربلا كه تعداد قمه زنها كه بيش از چند صد هزار نفر است و قمه زدن جزء جدايي ناپذير عزاداري عراقيين است،و كوچك و بزرگ در انجا قمه ميزنند و اين شعيره مقدسه را از سالها قبل حفظ كرده اند.لذا ما در اين مقاله،از انجايي كه قمه زدن در ايران ممنوع است و بيشتر اين مزخرفاتي كه عليه ما گفته ميشود از ايران و برخي اتباع ايران در بحرين برميخيزد،تنها به ذكر شواهدي از سابقه تطبير در ايران گذشته و حال اكتفا ميكنيم،و گزارشي نيز از قمه زني بحرين به نقل از مخالفين مينويسيم...



لازم به تذكر است كه در ايران از 400 سال قبل قمه زده ميشده است،تا زمان پهلوي ملعون كه قمه زدن را منع نمود،سپس بعد از پيروزي انقلاب در سال 1357 هجري شمسي دوباره قمه زدن از سر گرفته شد تا 14 سال قبل كه قمه زدن از سوي حكومت منع شد و همچنان بدترين مضايقات و حملات و عليه عزاداران حسيني ادامه دارد،انشاءالله بعد از رفع منع تطبير،دوباره قمه زنها حيدر حيدر گويان با شمشير هاي خود در انظار عمومي به مواسات با سيدالشهدا عليه السلام ميپردازند همانطور كه بعد از پيروزي انقلاب و رفع منع ظالمين بعد از سالها قمه زدن را از سر گرفتند،ان زمان نيز دوباره قمه زدن را از سر خواهند گرفت.....



عباراتي كه نقل ميكنيم از كتاب عزاداري سنتي شيعيان اثر علامه گرانقدر سيد حسين معتمدي كاشاني حفظه الله ميباشد.



لازم به ذكر است كه در كتاب مربوطه وصف قمه زني بسياري از شهرها و بلاد ديگر ايران همچون كرمان،نطنز،خمين،بهبهان و....نيز آمده است،اما از آنجا كه بناي ما در اين مقاله بر ايجاز و اختصار است و مشت نيز نمونه خروار ميباشد به همين مقدار اكتفا مينماييم:







قمه زني در شهر مقدس قم:



در جلد دوم صفحه 76 آمده است كه:



از جمله مراسمي كه از قرنها قبل تا زمان پهلوي اول همه ساله در عاشورا در شهر قم رايج بود قمه زني دسته جات حسيني بوده است.سپس مولف محترم به نقل از مرحوم حاج ملا حسين قمي كه از معمرين و محترمين و مداحان معروف و محبوب سابق قم بوده و خود در دوران عمرشان در قمه زني قم شركت داشته اند و سالها عزاداري اين شهر را ديده اند نقل ميكنند كه:



سابقا قمه زني در تمام شهرهاي ايران رايج بود و همه ساله بهتر از گذشته اجرا ميشد و من خاطرم هست كه قم در قديم هفت دسته قمه زني سنگين داشت،سپس حكومت پهلوي قمه زني را منع كرد و اقامه اين عزا ممنوع شد.



سپس مولف در صفحه 91 قمه زني مقيمين قم را بعد از سرنگوني حكومت پهلوي شرح ميدهند كه تا منع حكومت فعلي ادامه داشته است.



كما اينكه سيد حسين فالي نيز در كتاب خود"قمه زني عزاي ويژه عاشورا" صفحه سوم،كه چند سال قبل از منع قمه زني در ايران نوشته است،توضيح ميدهد كه:



در عهد جمهوري اسلامي همه ساله در تهران و مشهد و غالب مراكز استانها و شهرستانهاي بزرگ از جمله قم مراسم قمه زني با شور و هيجان بي نظيري برپا ميگردد و اهالي قم از گذر خان حركت كرده و قمه به سر ميزنند و در مسير خيابان چهار مردان و 45 متري عمار ياسربه بازار رفته و براي شستشو به حمام عسكرخان ميروند.







قمه زني تهران:



در كتاب دارالخلافه تهران تاليف ناصر نجفي ص 283 كه شرح عزاداري مردم تهران را در دوره قاجاريه(حدود 100 سال قبل)شرح داده است چنين امده است:



غير از روضه خواني يكي از عزاداريهاي معمول در تهران قمه زني بود...



در كتاب ايران امروز نوشته علي اصغر سعيدي كه ترجمه سفرنامه اوژن اوبن سفير فرانسه در تهران(102 سال قبل)ميباشد در صفحه 188 به عزاداري مردم تهران و قمه زني پير و جوان و كودك اشاره شده است.



در جلد دوم موسوعه عزاداري سنتي شيعيان صفحه 238 نيز در خصوص از سر گرفته شدن قمه زني در تهران بعد از سقوط پهلوي توضيح داده شده است و مولف محترم فرموده اند:



اين مراسم قمه زني تا منع حكومت فعلي ادامه داشت و همه ساله رايج بود و مردم با شمشيرهاي خود شب عاشورا نيز بيرون امده و تا انتهاي خيابان بوذر جمهري ميرفتند،و تعداد اعضاء اين هيئت چهار هزار نفر بود.



آيا با اين همه قرائن و شواهد ممكن است ديگر كسي ادعا كند قمه زدن از عادات عزائي شيعه نبوده يا نيست؟؟؟







قمه زني در مشهد مقدس:



در جلد يكم صفحه 183 مولف محترم فرموده اند كه اكثر محلات مشهد مقدس دسته قمه زني داشته و از محلات خود به سمت حرم مطهر ثامن الحجج عليه السلام حركت ميكرده و در انجا قمه زدن را خاتمه ميدادند.و دسته قمه زني ترك ها از همه دسته هاي قمه زني جالبتر بود.



لازم به ذكر است كه قمه زني مشهد بعد از سقوط پهلوي تا زمان منع حكومت فعلي ادامه داشت و هم اكنون نيز در خانه هاي شخصي به صورت گروهي قمه ميزنند.حفظهم الله.







قمه زني اصفهان:



در جلد يكم ص 335 آمده است كه:



قمه زني از عزاداري هايي بود كه در اصفهان رواج كامل داشته است و اصفهان قديم حدود شصت محل داشت كه بيش از يك سوم دسته جات شهر را قمه زنها تشكيل ميدادند.معروف ترين دسته قمه زني اصفهان نيز دسته جهان باره بوده است.و تا زمان منع حكومت پهلوي قمه ميزدند و سپس حكومت منع گرد و بعد از سقوط پهلوي نيز قمه زني انان دوباره از سر گرفته شد و تا امروز نيز در اصفهان ادامه دارد.



لازم به ذكر است همه ساله هزاران نفر در اصفهان قمه ميزنند كه محرم امسال(1429)درگيري هاي شديدي نيز رخ داد و بسياري از ايشان بازداشت شدند.







قمه زني طلاب اصفهان:



در صفحه 364 نيز نقل شده است كه طلاب مدارس ذوالفقار و مدرسه صدر و مدرسه ايه الله خادمي به اتفاق مدرسين در منطقه زينبيه قمه ميزنند.



لازم به تذكر است كه هيئت طلاب قمه زن مشاركين بسياري دارد و عدد انان متجاوز از چند هزار نفر است.







قمه زني شيراز:



در صفحه 406 چنين امده است:



در طول قرون گذشته تا زمان منع پهلوي از تمام محلات شيراز دسته قمه زني به سمت حرم حضرت شاه چراغ-احمد بن موسي الكاظم-حركت ميكرده است و دسته جات قمه زني همه را منقلب ميكردند،و حتي رسم بود كه كودكان را نيز تيغ بزنند.لازم به ذكر است كه بعد از سقوط حكومت پهلوي قمه زني اهالي شيراز دوباره اغاز شده و فيلمهاي ان نيز موجود است و بعد از منع حكومت فعلي نيز قمه زنها مجبورند در خفا قمه بزنند.







قمه زني اهالي تبريز:



در جلد سوم صفحه 25 امده است كه تمامي محلات تبريز در گذشته دسته قمه زني داشته و در عاشوراي حسيني قمه ميزدند تا زماني كه حكومت پهلوي اين عزاداري را منع نمود،و بعد از سقوط حكومت دوباره اين عزا از سر گرفته شد تا زمان منع حكومت فعلي ايران.



اما ازانجايي كه مردم اين شهر ارادت خاصي به امام حسين عليه السلام و تقيد ويژه اي به شعائر حسيني دارند،باز هم در اماكني غير علني همه ساله جمع ميشوند و قمه ميزنند،حتي برخي از ايشان چنين نذر دارند كه مادام العمر قمه بزنند.







قمه زني اهالي اردبيل:



در جلد سوم صفحه 53 امده است كه شهر اردبيل داراي تعداد زيادي قمه زن بوده و تمامي محلات اين شهر دسته قمه زني داشته اند،و تا قبل از منع حكومت ايران تعداد ايشان به دوازده هزار نفر ميرسيده است،اما بعد از منع حكومت فعلي ايران مجبور هستند در اماكني غير علني قمه بزنند اما هرگز قمه زدن را ترك نكرده اند.







قمه زني شهر ري:



در جلد يكم صفحه 300 امده است كه:



شهر ري سابقا دسته جات متعددي داشته كه همه ساله صبح عاشورا از تكيه ها به طرف قتلگاه ميرفتند سپس همه با هم به صورت يك هيئت بزرگ به حرم مطهر حضرت عبدالعظيم عليه السلام ميرفتند و اين مراسم با منع پهلوي اول منع گرديد و اكنون نيز(دوره جمهوري اسلامي)قمه زنان در دور از شهر و اطراف شاه عبدالعظيم اجتماع كرده و به قمه زني ميپردازند.







قمه زني قزوين:



در جلد يكم صفحه 176 درباره قمه زدن اهالي قزوين امده است:



در قرون گذشته تا زمان منع حكومت پهلوي در قزوين قمه زني مفصلي رايج بوده است و برخي معمرين و مطلعين شهر براي اينجانب(مولف)نقل كرده اند كه هر محله قزوين داراي يك دسته قمه زني بوده و صبح عاشورا قمه ميزدند و از محلات به سمت امامزاده حسين ميرفتند.و پس از سقوط حكومت پهلوي قمه زني دوباره اغاز شد،تا زماني كه حكومت فعلي ايران منع نمود.







قمه زني اهالي زنجان:



در جلد سوم صفحه 99 مولف محترم از قول يكي از علماي زنجان مينويسند:



سابقا تمام محلات زنجان دسته قمه زني داشت و در محلات دور ميزده و سپس به زيارت امامزاده سيد ابراهيم ميرفتند و عزاداري را انجا خاتمه ميدادند.



سپس مولف ميفرمايند:



و اين سيره تا زمان منع حكومت ايران ادامه داشت و بعد از منع حكومت فعلي اهالي زنجان به علت تقيد و ارادت خاصشان به شعائر حسيني در اماكن غير علني قمه ميزنند اما دست از سنت خويش برنداشته و همچنان قمه زني در اين شهر ادامه دارد.







قمه زني كاشان:



مولف محترم در جلد اول صفحات 683-693 مفصلا در خصوص قمه زني اهالي كاشان توضيح داده است،و توضيح داده است كه اهالي كاشان و دسته هاي قمه زني ايشان به سمت زيارت پنجه شاه ميرفتند و قمه ميزدند و كاشان قديم 6 دسته قمه زني داشته استو حتي كودكان را نيز قمه ميزدند و سپس به منزل علماي كاشان ميرفتند(كما اينكه در مقاله التطبير في بيوت العلما تصريح كرده ايم)و اين سيره ايشان تا منع حكومت فعلي ايران ادامه داشته است.







قمه زني اهالي شوشتر:



در صفحه 445 نقل شده است كه در طول قرون گذشته تا زمان منع حكومت فعلي قمه زدن در شوشتر رايج بوده وقمه زنها از مقا براء بن مالك به امامزاده عبدالله ميرفتند،و حسب نقل معتمدين و مطلعين شهر تا انجايي كه اطلاع است قمه زدن شوشتر سابقه چهارصدساله دارد و از زمان صفويه تا به الان رايج بوده است!







قمه زني خميني شهر(سده):



در صفحه 382 امده است كه سده اصفهان دسته جات قمه زني مفصل دارد و از قرنها قبل همه ساله قمه ميزدند و تا كنون نيز كسي موفق به منع انان نگشته است.



لازم به ذكر است كه امسال(1429)با وجود منع شديد و مضايقات زياد حكومت در اين شهر كوچك بيش از شش هزار نفر قمه زدند!







قمه زني بحرين:



قابل توجه اشخاصي كه ميگويند قمه زدن در بحرين عرف نيست:



گزارشي كه ذيلا ميخوانيد گزارش روزنامه كيهان(از روزنامه هاي مهم ايران كه تريبون رسمي دولت و حكومت ميباشد)در بيست و دو سال قبل است:



روزنامه كيهان شماره 12836 مورخ يازده محرم 1407 هجري قمري صفحه 20 درباره قمه زني در منامه بحرين مينويسد در دسته قمه زني حدود 10000 نفر جوانان عزادار كه همگي شمشير به دست داشتند با فرياد هاي حيدر حيدر يا حسين يا شهيد امادگي خود را براي شهادت در راه حسين بن علي و مبارزه با يزيديان زمان اعلام داشتند .حدود 4000 پليس ضد شورش مجهز به اسلحه سبك و سنگين كه در بين انها افراد سعودي اردني و پاكستاني نيز مشاهده ميشود در اطراف خيابان هاي منامه مستقر شده و دسته جات عزاداري را از دور كنترل ميكردند.



دقت فرموديد؟



در بيست و دو سال قبل كه جمعيت بحرين هرگز به اندازه حال نبوده است ده هزار نفر در بحرين قمه ميزدند!!و اين رسم ادامه داشت تا وقتي كه خامنئي قمه زني را منع كرد،و تفرقه بين شيعيان افتاد،اما هم اكنون نيز همه ساله افراد بي شماري در بحرين قمه ميزنند.ايا كسي ميتواند با وجود اعتراف مخالفين باز هم ادعا كند قمه زدن مساله اي است كه عرف ان را قبول ندارد؟؟



با وجود اين همه قرينه و شاهد تاريخي باز هم ديگر ممكن است كسي بيايد و به دروغ ادعا كند كه قمه زدن از عادات عزائي شيعيان نبوده و ايشان در عزاي حسيني به اين عمل ممارست نميكرده و نميكنند؟