جناب مسلم بن عقيل با رقيه دختر اميرالمؤمنين عليه السلام ازدواج نمود و از او داراي دو فرزند به نام عبدالله و علي شد [1] و فرزند ديگري نيز به نام محمد دارد که مادر او کنيز بوده است [2] ، همچنين دختري دارد که نام او حميده است و مادر او ام کلثوم صغري دختر اميرالمؤمنين مي باشد، و چون در اسلام جايز نيست مردي در يک زمان با دو


خواهر ازدواج کند ممکن است که مسلم بعد از فوت دختر اول، با دختر دوم اميرالمؤمنين ازدواج کرده باشد.

حميده دختر حضرت مسلم با پسر عم خود عبدالله بن محمد بن عقيل ابي طالب ازدواج کرد که مردي بزرگوار و محدثي فقيه بود که شيخ طوسي او را از رجال اصحاب امام صارق عليه السلام قلمداد کرده و ترمذي يقين به صدق و وثاقت او نموده است، و احاديث او را در جامع خود ذکر کرده و به آن احمد بن حنبل و بخاري و ابوداود و ابن ماجه ي قزويني احتجاج کرده اند. او در سال 142 از دنيا رفته است. حميده فرزندي به نام محمد دارد که داراي پنج فرزند است.

بهر حال اولاد حضرت مسلم را پنج پسر ذکر کرده اند که عبدالله و محمد در واقعه ي کربلا شهيد شدند و دو پسر ديگر در کوفه به درجه ي رفيعه ي شهادت رسيدند که در جاي خود به ذکر آنها خواهيم پرداخت، و اما از سرنوشت فرزند پنجم اطلاعي در دست نيست [3] .


سلام ايزد منان، سلام جبرئيل

سلام شاه شهيدان به مسلم بن عقيل


بدان نيابت عظماي سيدالشهدا

بدان جلال خدائي، بدان جمال جميل


شهيد عشق که سر در مناي دوست نهاد

به پيش پاي خليل خدا، چو اسماعيل


بر آستان درش آفتاب، سايه نشين

به بام بقعه ي او ماه آسمان، قنديل


زهي مقام که فرش حريم حرمت او

شکنج طره ي حورست و بال ميکائيل


سلام بر تو! که دارد زيارت حرمت

ثواب گفتن تسبيح و خواندن تهليل


هواي گلشن مهرت، نسيم پاک بهشت

شرار آتش هجرت، حجاره ي سجيل


تو بر حقي و، مرام تو حق، امام تو حق

به آيه آيه ي قرآن و مصحف و انجيل


ببين دنائت دنيا، که از تو بيعت خواست

کسي که پيش جلال تو بنده اي است ذليل





محيط کوفه، تورا کوچک ست و روح، بزرگ

از آن به بام شدي کشته اي سليل خليل


فراز بام، سلام امام گفتي و، داد

ميان برکه اي از خون جواب، شاه قتيل


به پاي دوست فکندي، سر از بلندي بام

که نقد جان بر جانان بود متاع قليل


شروع نهضت خونين کربلا از تو شد

به نطق زينب کبري به شام، شد تکميل [4] .