گروهي با مختار بودند که آنان را «دبابه» مي ناميدند، مختار آنان را به خانه اي در محله ي حمراء فرستاد که برخي از کشندگان حسين عليه السلام در آنجا بودند که از جمله ي آنان عبد الرحمن بن ابي خشکاره و عبد الرحمن بن قيس خولاني و گروهي ديگر، آنان را آورده و بر مختار وارد کردند، مختار به آنان گفت: اي گشندگان صالحان! و اي کشندگان سيد جوانان اهل بهشت! آيا نمي بينيد خدا امروز از شما انتقام مي گيرد، آن غارت اموال حسين عليه السلام اين روز نحس را براي شما آورد.

و اينان کساني بودند که بعضي از اشياء و اموالي که با حسين عليه السلام بود برداشته بودند، اينان را در بازار برده و گردن زدند و تعدادشان چهار نفر بود.


سائب من مالک اشعري که از جمله سپاهيان مختار بود، سه کس را که از جمله شرکت کنندگان در صحنه ي کربلا و در سپاه عبيدالله بن زياد بودند دستگير نموده و آنان را نزد مختار آورد، مختار دستور داد آنان را به بازار کوفه برده و در آنجا به قتل رساندند [1] .

عبدالله و عبد الرحمن فرزندان صلخت و عبدالله بن وهب همداني- که او پسر عموي اعشي همدان است- نزد مختار آوردند، مختار دستور داد آنها را به قتل رسانند، آنان را نيز کشتند [2] .

مختار، عبدالله بن کامل را براي دستگيري عثمان بن خالد و بسر بن ابي سمط فرستاد، و اين دو نفر از جمله کساني بودند که در کربلا حضور داشته و در سلب و عريان کردن بدن امام حسين عليه السلام شرکت داشتند. عبدالله بن کامل هنگام عصر مسجد بني دهمان را محاصره کرد و گفت: گناهان قبيله ي بني دهمان تا قيامت بر عهده ي من اگر عثمان بن خالد را به من تحويل ندهيد، در غير اين صورت همه ي شما را خواهم کشت.

قبيله ي بني دهمان او را گفتند: ما را مهلت ده تا او را بيابيم.

پس بر اسب سوار شده و به دنبال او رفتند و آن دو را يافتند در جبانه که تصميم فرار بسوي جزيره را دارند، پس آن دو را نزد عبدالله بن کامل آوردند و او هر دو را گردن زد و نزد مختار آمده به مختار اطلاع داد، مختار او را امر کرد بازگردد و بدن آن دو را به آتش بسوزاند و گفت: نبايد دفن شوند و بايد به آتش سوزانده شوند [3] .