همانگونه که ذکر کرديم هر کس از مردم کوفه که خود را از شرکت کنندگان در قتل حسين عليه السلام مي دانست، چندان که توانسته اند فرار کردند: بعضي به مکه گريختند و به عبدالله بن زبير ملحق شدند، و بعضي به بصره و به مصعب بن زبير پيوستند، و گروهي در بيابان ها پراکنده گرديدند، مختار آنان را تعقيب مي کرد و هر کدام را که بر


آنها دست پيدا نمي کرد خانه ي آنان را خراب مي نمود از آن جمله خانه هاي:

1- محمد بن اشعث بن قيس کندي: خانه ي او در قريه اي که در جنب قادسيه واقع شده بود، مختار گروهي را براي دستگيري او فرستاد قصر او را احاطه کردند و وارد قصر گرديده او را نيافتند، معلوم شد فرار کرده است، خبر به مختار دادند، او دستور داد خانه و قصر او را ويران نمايند و با مصالح آن، خانه ي حجر بن عدي را- که زياد منهدم کرده بود- بنا کردند.

2- عبدالله بن عروه ي خثعمي: او نيز فرار کرد و همان کس است که مي گفت: من دوازده تير به اصحاب حسين پرتاب نمودم، پس به امر مختار خانه ي او را نير خراب کردند [1] .

3- اسماء بن خارجه: او از جمله کساني است که در قتل مسلم بن عقيل نقش داشت، مختار گفت: قسم به پروردگار آسمان و رب نور و ظلمت، آتشي از آسمان فرود آيد و خانه ي اسماء را بسوزاند، چون سخن مختار به گوش او رسيد گفت: ابواسحاق (مختار) با سجع سخن گويد ديگر در کوفه جاي ماندن نيست، از خانه اش بدر آمد و به بيابانها فرار کرد.

مختار دستور داد خانه ي او و بني اعمامش را منهدم کردند [2] .

4- عبدالله بن عقبه ي غنوي: مختار کساني را بسوي او فرستاد، او را نيافتند و آگاه شدند که به جزيره گريخته است. او کودکي [3] از اهل بيت را کشته بود، پس خانه ي او را خراب کردند [4] .


5- شبث بن ربعي: او نيز با گروهي از اشراف کوفه به طرف بصره فرار کرد، مختار دستور داد خانه ي او را خراب نمودند [5] .

6- سنان بن انس: سنان نيز بنا بر نقل ابن اثير از جمله فراريان به بصره بود، مختار دستور دستگيري وي را داده بود، ولي چون او را نيافتند خانه ي او را خراب کردند [6] .