گروهي از مورخان نوشته اند: پس از اينکه مردم کوفه از مرگ معاويه و عدم بيعت امام با يزيد آگاه شدند از اطاعت يزيد سرپيچي کرده و شيعيان وفادار امام در خانه ي سليمان بن صرد خزاعي [1] گرد آمدند و پس از مذاکره و مشورت، بر آن شدند که براي امام عليه السلام نامه نوشته و از او براي آمدن به کوفه دعوت نمايند، و به عبدالله بن مسمع [2] و عبدالله بن وال [3] مأموريت دادند تا بسرعت به طرف مکه حرکت کرده و نامه ها را به امام عليه السلام برسانند.

ده روز از ماه مبارک رمضان گذشته بود که دو پيک اهالي کوفه به مکه وارد شدند و نامه ها را به امام عليه السلام تسليم نمودند.

هنوز دو روز از فرستادن نامه ها نگذشته بود که اهالي کوفه نامه هاي ديگري را بهمراه قيس بن مسهر صيداوي [4] و عبد الرحمن بن عبدالله ارحبي [5] براي امام فرستادند و باز پس از دو روز ديگر نامه هاي ديگري را بوسيله ي هاني بن هاني سبيعي [6] و سعيد بن عبدالله حنفي [7] ارسال داشتند که تعداد نامه هاي ارسالي به


دوازده هزار نامه بالغ شد [8] .

از افراد شاخص و سرشناسي که براي امام نامه نوشتند و از او رسما براي رفتن به کوفه دعوت کردند براي نمونه مي توان از حبيبت بن مظاهر، مسلم بن عوسجه، سليمان بن صرد، رفاعة بن شداد، مسيب بن نجبة، شبث بن ربعي، حجار بن ابجر، يزيد بن حارث بن رويم، عروة بن قيس، عمرو بن حجاج و محمد بن عمير ياد کرد [9] .

در برخي از متون قابل استناد، متن نامه هاي ارسالي اهالي کوفه براي امام چنين بوده است:

«اما بعد، ستايش خدايي را سزاست که کمر دشمن جبار و ستمگر شما را شکست، دشمني که زمام امور اين امت را با نيرنگ به دست گرفت و اموال آنها را غصب کرد و بدون رضايت مردم بر آنها حکومت کرد، خوبان اين امت را کشت و اشرار را امان داد و بيت المال را در ميان ستمگران و پولداران تقسيم نمود، او همانند قوم ثمود از رحمت حق دور باد!

بدرستي که براي ما امام و رهبري نيست پس بسوي ما بيا، باشد که خداوند متعال بوسيله ي شما ما را در صراط المستقيم و مسير حق قرار دهد، نعمان بن بشير در قصر اماره ي کوفه مستقر شده است و ما در مراسم نماز جمعه و نماز عيد که به امامت او تشکيل مي شود، شرکت نمي کنيم، و اگر خبر اطمينان بخشي به ما برسد مبني بر اينکه


به کوفه خواهي آمد، او را از شهر بيرون مي کنيم تا راهي شام شود، انشاءالله».بزرگان کوفه اين نامه را با عبدالله بن مسمع همداني و عبدالله بن وال به خدمت امام عليه السلام فرستادند و به آنها دستور دادند که در رساندن آن شتاب کنند، و آنها نيز چنين کردند تا اينکه روز دهم ماه مبارک رمضان در مکه خدمت امام عليه السلام رسيدند [10] .

آخرين نامه اي که در مکه به دست امام عليه السلام رسيد، نامه ي هاني بن ابي هاني و سعيد بن عبدالله خثعمي بود که نوشته بودند: «بسم الله الرحمن الرحيم اين نامه ي شيعيان با ايمان به حسين بن علي عليه السلام است، اما بعد، در عزيمت به طرف عراق شتاب کن که مردم در انتظارت لحظه شماري مي کنند چرا که آنها رهبري جز تو ندارند پس شتاب کن! شتاب کن! و السلام» [11]

مضمون نامه هاي ارسالي در چند نکته ي اساسي خلاصه مي شد:

1- اظهار شادي از درگذشت معاويه.

2- عدم لياقت و صلاحيت يزيد در امر خلافت و حکومت.

3- دعوت از امام عليه السلام براي رفتن به کوفه.

4- تعهد اهالي کوفه به فداکاري و جانبازي در راه امام عليه السلام.