از طرف ديکر يزيد از عبيدالله بن زياد پسر مرجانه به علت کشتن فرزند رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم سپاسگزاري کرد و در تقدير و تکريم او زياده روي کرد و نامه اي بدين مضمون براي او نوشت:

اما بعد براستي که تو اوج گرفتي! و به نهايت جايگاهي که هم اکنون داري رسيدي!همانگونه که شاعر گفت:


رفعت فجاوزت السحاب و فوقه

فما لک الا مرتقي الشمس مقعد! [1] .


چون نامه ي من به دست تو رسيد، به جانب شام حرکت کن و به نزد من آي تا پاداش تو را بدهم.


ابن زياد با اعضاي حکومتي خود به دمشق سفر کرد، و چون بدانجا رسيد تمام افراد بني اميه براي استقبال او به بيرون شهر رفتند، و چون بر قصر يزيد وارد شد، يزيد از جاي برخاست و او را در آغوش گرفت و پيشاني او را بوسيد و او را بر تخت خود نشانيد و به آوازه خوانش گفت: آواز بخوان! و به ساقي گفت:


اسقني شربة تروي فوادي

ثم مل واسق مثلها ابن زياد


موضع السر و الامانة عندي

وعلي ثغر مغنمي و جهادي [2] [3] .


عبيدالله بن زياد به مدت يک ماه در شام ماند و يزيد يک ميليون درهم به او صله داد! و همين مقدار نيز به عمر بن سعد بخشيد! و خراج يک سال عراق را نيز در اختيار عبيدالله بن زياد قرار داد! و در اظهار علاقه به ابن زياد مبالغه کرد و او را از افراد خاندان خود بر شمرد! و چون برادر عبيدالله بن زياد- مسلم بن زياد- در شام به نزد يزيد رفت، او را به خاطر برادرش اکرام نمود و به او گفت: «لقد وجبت محبتکم علي آل ابي سفيان» «بر آل ابي سفيان محبت شما فرض و واجب است!!» و با او يک روز تمام مجالست کرد و فرمانروايي نواحي خراسان را به او سپرد! و اين تشکر و سپاگزاري يزيد نسبت به ابن زياد بدين جهت بود که خاندان پيامبر را کشته بود! و به گمان خود آل زياد پايه هاي سلطنت او را محکم ساخته بودند [4] .