سفير روم که شاهد اين صحنه هاي دلخراش بود، رو به يزيد کرد و گفت: اين سر کيست که در مقابل توست؟

يزيد با تعجب پرسيد: براي چه اين سؤال را مي کني؟

گفت: چون به روم بازگردم، او من درباره ي آنچه که ديده ام سؤال کنند، و بايد علت اين شادي و سرور را بدانم که با قيصر روم در ميان بگذارم تا او نيز خشنود گردد!

يزيد گفت: اين سر حسين پسر فاطمه دختر محمد است.

سفير پرسيد: اين محمد، همان پيغمبر شماست؟!

يزيد گفت: آري.

سفير دگرباره پرسيد: پدر او کيست؟

يزيد گفت: علي بن ابي طالب، پسر عموي رسول خدا است.

سفير گفت: نابود گرديد با چنين آئيني که داريد!! دين من بهتر از دين توست! زيرا


پدر من از نبيرگان داود است و ميان من و داود، پدران بسيار قرار گرفته اند و مرا پيروان آئين احترام کنند و جاي سم آن خري که عيسي يک بار بر آن سوار شده بود در کليسائي است که مردم به زيارت آن مي روند، و شما فرزند پيغمبر خويش را مي کشيد! با اينکه جز دختري در ميانه واسطه نيست!! اين دين شما چگونه ديني است؟! [1] .

در نقل ديگري آمده است که: يزيد چون اين سخنان را شنيد گفت: بايد اين نصراني را کشت که ما را در مملکت خود رسوا نمود!

سفير چون چنان ديد گفت: اکنون که مرا خواهي کشت پس اين سخن را نيز گوش کن! شب گذشته رسول خدا را در خواب ديدم و او مرا به بهشت مژده داد، و من از اين خواب بسي در حيرت بودم، اکنون تعبير آن خواب بر من آشکار شد که آن بشارت درست بوده است. سپس شهادتين را گفت و سر مبارک امام را به سينه گرفت و مي بوسيد و مي گريست تا او را کشتند [2] .

در روايتي آمده است که: اهل مجلس به هنگام قتل فرستاده ي پادشاه روم، از سر مقدس شنيدند که با صدايي رسا و بياني شيوا فرمود: «لا حول و لا قوة الا بالله» [3] .