چون خبر شهادت حسين عليه السلام يه ربيع بن خثيم [1] رسيد گريست و گفت: جوانمردي را کشتند که اگر رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم آنها را مي ديد دوست مي داشت و با دست خود به آنها غذا مي داد و آنها را بر روي زانوي خود مي نشاند [2] .

ابن ابي الحديد گفته است که: ربيع بن خثيم بيست سال سخن نگفت و خاموش ماند تا آنکه حسين را کشتند و يک جمله گفت و آن اين بود: «اوقد فعلوها؟!»«آيا او را کشتند؟!» سپس اين آيه را خواند (اللهم فاطر السموات و الارض عالم الغيب و الشهادة انت تحکم بين عبادک فيما کانوا فيه يختلفون» [3] آنگاه دوباره سکوت کرد تا از دنيا رفت [4] .


عبيدالله بن زياد به قيس بن عباد که نزد او نشسته بود گفت: درباره ي من و حسين چه مي گويي؟

قيس گفت: چون روز قيامت شود جد و پدر و مادر حسين خواهند آمد و شفيع او در پيشگاه خدا شوند و جد و پدر و مادر تو نيز خواهند آمد و تو را شفاعت کنند.

عبيدالله چون اين سخن را شنيد به خشم آمد و او را از جايش بلند نمود [5] .

از امام باقر عليه السلام نقل شده است که: در کوفه چهار مسجد به نامهاي مسجد اشعث و مسجد جرير و مسجد سماک و مسجد شبث بن ربعي براي اظهار سرور و شادماني از کشته شدن حسين به علي عليه السلام بنا کردند!! [6] .