امام عليه السلام فرمود: اي برادر! تو نصيحت ملاطفت آميز خود را از من دريغ نداشتي، اميدوارم که پيشنهاد تو مقبول و پسنديده باشد [1] .

بعضي از مورخان نوشته اند که: امام عليه السلام در پاسخ برادرش محمد بن حنفيه فرمود: اي برادر! حتي اگر در دنيا پناهگاهي نداشته باشم هرگز با يزيد بن معاويه بيعت نخواهم کرد [2] .

محمد بن حنفيه گريست چرا که مي دانست برادرش امام حسين عليه السلام اين راه را آگاهانه انتخاب کرده و مصيبت آن را نيز به جان خريده است.

امام عليه السلام از او تشکر کرد و فرمود: اي برادر! خداوند تو را جزاي خير دهد که از سر خير پيشنهاد کردي، من قصر عزيمت به مکه را دارم و خودم و برادرانم و


فرزندان آنها و پيروان من نيز بر اين رأيند، و اما تو اي برادر! پس مي تواني در مدينه بماني و گزارشهاي لازم را از اخباري که مي شنوي برايم بفرستي و چيزي را از نظر من پنهان نگاه نداري [3] .

بعضي روايت کرده اند: چون حسين بن علي عليه السلام بسوي عراق حرکت کرد، ام سلمه زوجه ي رسول خدا را طلب فرمود و کتابها و وصايايي را که بهمراه داشت به رسم امانت بدو سپرد، هنگامي که حضرت علي بن الحسين عليه السلام از سفر کربلا بازگشت، ام سلمه آن کتابها و وصايا را به آن حضرت بازگرداند [4] .