عبيدالله دستور داد که اهل بيت را به زندان برگردانند و توسط قاصدان، خبر قتل امام حسين عليه السلام را در همه جا منتشر کرد [1] .

طبري نقل کرده است که: پس از شهادت امام حسين عليه السلام و ورود کاروان اسيران به کوفه، عبيدالله دستور داد آنان را زنداني کنند؛ اهل بيت در زندان بسر مي بردند که ناگهان سنگي در زندان افتاد و به آن نامه اي بسته شده، وقتي نامه را گشودند در آن نوشته بود که: پيکي تندرو بسوي شام نزد يزيد رفته است و جريان شما را براي او گزارش کرده اند، آن قاصد در فلان روز از کوفه بيرون رفت و فلان مدت در راه است تا به شام برسد و فلان مدت نيز در راه بازگشت سپري خواهد کرد و در فلان روز به کوفه مي رسد، اگر صداي تکبير شنيديد، بدانيد فرمان کشتن شما را آورده است! و اگر صداي تکبير نشنيديد، امان و سلامتي است انشاءالله.

هنوز دو يا سه روز به بازگشت آن پيک مانده که باز سنگي در ميان زندان افتاد که بر آن کاغذي با تيغي سر تراش بسته شده بود، در نامه آمده بود که: اگر وصيتي داريد، بکنيد که در فلان روز در انتظار بازگشت آن پيک خواهيم بود!


آن روز فرارسيد ولي صداي تکبير شنيده نشد و يزيد نوشته بود که اسيران را به دمشق روانه کنند [2] .