در بعضي از مصادر آمده است: عده اي از قبيله ي بني اسد آمدند تا بدن مطهر امام عليه السلام و ياران را دفن نمانيد، اما چون معمولا بدنها سر نداشتند و حتي لباس آنها را ربوده بودند و بيشتر بدنها در اثر ضربات شمشير پاره پاره بود، قابل شناسائي نبودند و بني اسد متحير مانده بودند، در اين هنگام امام چهارم عليه السلام تشريف آورد و بدنها را به بني اسد معرفي نمود و خود به دفن بدن مطهر و مقدس پدر بزرگوارش اقدام کرد و در حالي که بشدت گريه مي نمود مي فرمود:

طوبي لارض تضمنت جسدک الطاهر، فان الدنيا بعدک مظلمة و الاخرة بنورک مشرقة، اما الليل فمسهد و الخزن فسرمد، او يختار الله لاهل بيتک دارک التي انت بها مقيم و عليک مني السلام يابن رسول الله و رحمة الله و برکاته.

آفرين بر آن زميني که پيکر پاک تو را در بر گرفته، دنيا پس از تو تاريک و آخرت به نور تو روشن است، ديگر شبها خواب ندارم و اندوهم را پاياني نيست تا اينکه خداوند اهل بيت تو را به تو ملحق گرداند و در مأواي تو جاي دهد، درود من بر تو اي فرزند رسول خدا و رحمت خداوند بر تو باد.

سپس روي قبر مطهر نوشت: «هذا قبر الحسين بن علي بن ابي طالب الذي قتلوه عطشانا غريبا».

آنگاه بدن مقدس حضرت علي بن الحسين (علي اکبر) عليه السلام را پائين پاي حضرت به خاک سپردند، و بعد به دستور امام عليه السلام شهداي اهل بيت عليهماالسلام را در نزديکي قبر امام


حسين عليه السلام در يک محل به خاک سپردند [1] ، و بني اسد همراه امام عليه السلام براي دفن قمر بني هاشم عليه السلام به طرف نهر علقمه حرکت کردند و بدن مطهر عباس بن علي عليه السلام را در همانجا که شهيد شده بود به خاک سپردند در اين هنگام امام سجاد عليه السلام و در حالي بشت گريه مي کرد فرمود:

علي الدنيا بعدک العفا يا قمر بني هاشم و عليک مني السلام من شهيد محتسب و رحمة الله و برکاته.

پس از تو- اي ماه بني هاشم- خاک بر دنيا ببارد، بر تو درود مي فرستم و رحمت خداوند را بر تو مي طلبم [2] [3] .


سپس بني اسد اصحاب را در يک محل دفن نمودند و حبيب بن مظاهر را همانجائي که اکنون هست (نزديک بالاي سر امام) دفن کردند به جهت شأن و مرتبه اي که در قبيله ي خود داشت، چون او از بني اسد و رئيس آنها بود [4] .

و در کامل بهائي آمده است: حر بن يزيد در همان محلي که مقتول شده بود، دفن گرديد و مي گويد: بني اسد بر ساير قبائل عرب فخر مي کردند به اينکه: ما بر حسين عليه السلام و اصحابش نمازگزارده و آنها را دفن نموديم [5] .