حجم خسارات و تلفات دشمن بغايت سنگين و زياد بود. ياران امام عليه السلام با وجود کمي تعدادشان دشمن را تار و مار کرده و ضربات مهلکي بر آنها وارد آورده بودند بگونه اي که بعضي از مورخين گفته اند: خانه اي در کوفه نبود مگر آنکه از آن صداي نوحه و گريه بلند بود. در بعضي از مقاتل تعداد کشتگان لشکر عمر بن سعد را هشت هزار و هشتاد نفر ذکر نموده اند [1] .

البته با توجه به شجاعت فوق العاده ي امام عليه السلام و برادران و فرزندان و ديگر عزيزان او، و نيز ايثار و فداکاري اصحاب آن حضرت، اين تعداد مبالغه آميز بنظر نمي رسد، بعنوان نمونه تنها امام عليه السلام يکهزار و نهصد و پنجاه تن را به قتل رسانيده است [2] ؛ همچنين حضرت عباس بن علي عليه السلام وقتي يک تنه حمله نمود به شريعه که از آن چهار هزار نفر محافظت مي نمودند همه از هم گسيختند و تعداد زيادي از آنان به خاک مذلت غلطيدند [3] که تعداد مقتولين را قبل از ورود به شريعه بر حسب آنچه روايت شده است هشتاد نفر ذکر کرده اند [4] ؛ و لشکر دشمن در برابر حضرت علي اکبر عليه السلام ناتوان و حيران مانده بود و با آنکه تشنه کام بود صد و بيست نفر را به قتل رساند [5] ، که بعضي اين تعداد را دويست نفر ذکر کرده اند [6] . و همينطور ديگر عزيزان از اهل بيت و اصحاب شجاع و فداکار امام عليه السلام.