چون شمر، نامه را از عبيدالله گرفت تا در کربلا به ابن سعد ابلاغ کند، او و عبدالله بن ابي المحل (که ام البنين عمه ي او بود) به عبيدالله گفتند: اي امير!خواهر زادگان ما


همراه با حسين اند، اگر صلاح مي بيني نامه ي اماني براي آنها بنويس! عبيدالله پيشنهاد آنها را پذيرفت و به کاتب خود فرمان داد تا امان نامه اي براي آنها بنويسد.