مرحوم خياباني در «وقايع الايام» جريان حفر چاه را در پشت خيام از وقايع روز هشتم محرم ذکر کرده است. (وقايع الايام 275).

چون تشنگي امام حسين و اصحابش را سخت آزرده کرده بود، آن حضرت کلنگي برداشت و در پشت خيمه ها به فاصله ي نوزده گام به طرف قبله، زمين را کند، آبي بس گوارا بيرون آمد، همه نوشيدند و مشگها را پر کردند، سپس آن آب ناپديد گرديد و ديگر نشاني از آن ديده نشد.

خبر اين ماجراي شگفت انگيز و اعجازآميز توسط جاسوسان به عبيدالله رسيد، و پيکي نزد عمر بن سعد فرستاد که: به من خبر رسيده است که حسين چاه مي کند و آب بدست مي آورد، و خود و يارانش مي نوشند! به محض اينکه نامه به تو رسيد، بيش از پيش مراقبت کن که دست آنها به آب نرسد و کار را بر حسين و اصحابش بيشتر سخت بگير و با آنان چنان رفتار کن که با عثمان کردند!!

عمر بن سعد طبق فرمان عبيدالله بيش از پيش بر امام عليه السلام و يارانش سخت گرفت تا


به آب دست نيابند [1] .