امام حسين عليه السلام برادر رضاعي خود عبدالله بن يقطر [1] را به سوي مسلم- قبل از


اطلاع از شهادت او- فرستاد، که بدست حصين بن تميم گرفتار و به نزد عبيدالله ين زياد برده شد و او فرمان داد که عبدالله بن يقطر را به بالاي قصر دارالاماره برده تا در منظر عام، حسين و پدرش را لعنت کند! هنگامي که ابن يقطر، بالاي قصر رفت خطاب به مردم گفت اي مردم! من فرستاده ي حسين فرزند دختر رسول خداي شما هستم، به ياري او بشتابيد و بر پسر مرجانه لعنة الله عليه بشوريد.

عبيدالله چون چنين ديد فرمان داد تا او را از بالاي قصر به زير انداختند و در حال جان دادن بود که مردي آمد و او را به قتل رساند، به او گفتند: واي بر تو! چرا چنين نمودي؟! گفت: مي خواستم او را راحت کنم [2] .

اکثر نويسندگان، خبر شهادت عبدالله بن يقطر و قيس بن مسهر صيداوي- فرستادگان امام به کوفه- را در منزل زباله ذکر کرده اند، و بعضي در منازل ديگر يا بعد از ملاقات با حر بن يزيد رياحي نقل کرده اند، ولي قول صحيح همان منزل زباله مي باشد، البته ممکن است که خبر شهادت آنها در منازل ديگر نيز به امام داده شده باشد [3] [4] .