بازگشت

گردهمايي در مکه


سليم بن قيس نقل مي کند که: يک سال قبل از مرگ معاويه، حسين بن علي عليه السلام بهمراه عبدالله بن عباس و عبدالله بن جعفر براي شرکت در مراسم حج به مکه آمدند، امام حسين عليه السلام در اين سفر افراد بني هاشم چه مرد و چه زن و تمام ياران خود را به مجلسي دعوت کرد و از آنان خواست تا اصحاب رسول خدا که به نيکنامي شهره اند را در آنجا حاضر کنند. در اين فراخواني امت اسلامي، بيش از هفتصد مرد در زير يک چادر در «مني» اجتماع کردند که اکثر آنها از تابعين [1] بودند و نزديک دويست نفر آنها از صحابه ي [2] پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله وسلم. پس امام حسين عليه السلام ايستاد و خطبه ي رسائي خواند و پس از حمد و ثناي الهي فرمود:

«اين مرد سرکش- يعني معاويه- در حق ما و شيعيان ما کارهايي انجام داده است که شما از آنها اطلاع داريد و من اينجا مي خواهم از شما پرسشي کنم که اگر درست


باشد تصديق کنيد و اگر نادرست، تکذيب کنيد. گفتارم را بشنويد و بنويسيد و پس از مراجعت از سفر حج، آن را در اختيار افراد مورد اعتماد خود قرار دهيد و آنها را به ياري کردن ما و دفاع کردن ما و دفاع از حريم حق دعوت کنيد زيرا بيم آن دارم که احکام اسلامي بدست فراموشي سپرده شود، و خداوند عنايتش را با نور هدايت کامل مي کند هر چند براي کافران ناخوشانيد باشد.»

سپس آياتي را که درباره ي اهل بيت پيامبر نازل شده بود و همچنين گفتار رسول خدا را درباره ي پدر و برادرش و خود و اهل بيتش براي حاضران بازگو کرد، و مواردي که امام حسين عليه السلام در اين خطبه عنوان کرد مورد تصديق حاضران قرار گرفت، و بعد ادامه داد:

«شما را بخدا سوگند مي دهم که آنچه را از من شنيديد و تصديق کرديد به افراد با ايمان و مورد اطمينان بازگو کنيد» [3] .


پاورقي

[1] «تابعين» به کساني اطلاق مي‏شود که پيامبر را درک نکرده ولي اصحاب آن حضرت را ديده‏اند.

[2] صحابي از نظر جمهور اهل حديث به کسي گفته مي‏شود که پيامبر را ديده و اسلام آورده است، و بعضي گفته‏اند از پيامبر روايت هم کرده باشد. (سفينة البحار- صحب).

[3] کتاب سليم بن قيس 206.