بازگشت

قبر وسط آب


((حضرت آيت الله العظمي حكيم )) از علماي بزرگ و پَروا پيشه و از مراجع بنام تقليد بود.

كه سالها ز عامت حوزه كهنسال ((نجف اشرف )) را به عهده داشت و در راه نگهباني از دين خدا رنجها به جان خريد.

او در مورد ((حضرت ابوالفضل (ع ))) و سرداب مقدّس آن بزرگوار و قبر مطهرّش داستاني دارد كه شنيدني است و آن را آيت اللّه ((حاج سيّد عباس كاشاني حائري )) در ماه ربيع الاول 1407 قمري براي نگارنده و گروهي از فضلاي حوزه علميّه قم اينگونه نقل كرد:

روزي در بيت ((آيت الله العظمي آقاي حكيم )) بودم كه كليدار آستان مقدس ((حضرت ابوالفضل (ع ))) تلفن كرد و گفت :

سرداب مقدس ((ابوالفضل (ع ))) را آب گرفته و بيم آن مي رود كه ويران گردد و به حرم مطهّر و گنبد و مناره ها نيز آسيب كلّي وارد شود، شما كاري بكنيد.

((آيت الله حكيم )) فرمودند:

من جمعه خواهم آمد و هر آنچه در توان دارم انجام خواهم داد.

آنگاه گروهي از علماي نجف از جمله اينجانب به همراه ايشان به ((كربلا)) و به حرم مطهّر ((حضرت ابوالفضل العباس (ع ))) رفتيم ، آن مرجع بزرگ براي بازديد به طرف سرداب مقدس رفت و ما نيز از پي او آمديم ، اما همين كه چند پلّه پائين رفتند، ديدم نشستند و با صداي بسيار بلند كه تا آن روز نديده بودم ، شروع به گريه كرد. همه شگفت زده و هراسان شديم كه چه شده است ؟

من گردن كشيدم ديدم شگفتا منظره عجيبي است كه مرا هم گريان ساخت .

((منظره اين بود كه ديدم قبر شريف ((حضرت ابوالفضل (ع ))) در ميان آب مثل جايي كه از هر سو به وسيله ديوار بتوني بسيار محكم حفاظت شود، در وسط آب قرار دارد. امّا آب آن را نمي گيرد درست همانند قبر سالارش حسين (ع ) كه متوكل بر آن آب بست امّا آب به سوي قبر پيش رناميدند.)) سلام خدا بر او و سالارش حسين (ع ). (58)


پاورقي

58- كرامات الصالحين ، 286