بازگشت

امام زمان ع در حسينيّه ها


حضرت آية اللّه سيد حسن ابطحي كه خدا انشاء اللّه اين وجود پاك را حفظ فرمايد در كتاب ملاقات با امام زمان فرموده يكي از تجار اصفهان كه مورد وثوق من و جمعي از علماء بود نقل مي كرد:

من در منزل ، اطاقي بزرگ را به عنوان حسينيّه اختصاص داده ام و اكثرا در آنجا روضه خواني و ذكر مصائب آقا سيّد الشّهداء ابا عبداللّه الحسين ع را برقرار مي كنيم .

شبي در خواب ديدم كه من از منزل خارج شده ام و به طرف بازار مي روم ولي جمعي از علماء اصفهان به طرف منزل ما مي آيند.

وقتي به من رسيدند گفتند:

فلاني كجا مي روي ؟ مگر نمي داني منزلت روضه است .

گفتم : نه منزل ما روضه نيست .

گفتند چرا منزلت روضه است و ما هم به آنجا مي رويم و حضرت بقيّة اللّه عجل اللّه تعالي فرجه الشريف هم آنجا تشريف دارند، من فورا با عجله خواستم به طرف منزل بروم آنها به من گفتند:

با ادب وارد منزل شو، من مؤ دّبانه وارد شدم ، ديدم جمعي از علماء در حسينيه نشسته و در صدر مجلس هم حضرت ولي عصر عجل اللّه تعالي فرجه الشريف نشسته اند، وقتي به قيافه آن حضرت دقيق شدم ديدم ، مثل آنكه ايشان را در جائي ديده ام .

لذا از آن حضرت سئوال كردم كه آقا من شما را كجا ديده ام فرمود:

همين امسال در مكه در آن نيمه شب در مسجد الحرام ، وقتي آمدي نزد من و لباسهايت را نزد من گذاشتي و من به تو گفتم مفاتيح را زير لباسهايت بگذار. تاجر اصفهاني مي گفت همينطور بود يك شب در مكه خواب از سرم پريده بود با خود گفتم . چه بهتر كه به مسجد الحرام مشرف شوم و در آنجا بيتوته كنم و مشغول عبادت بشوم ، لذا وارد مسجد الحرام شدم به اطراف نگاه مي كردم كه كسي را پيدا كنم لباسهايم را نزد او بگذارم وبروم وضو بگيرم ، ديدم آقائي در گوشه اي نشسته اند، خدمتش مشرف شدم و لباسهايم را نزد او گذاشتم مي خواستم مفاتيح را روي لباسهايم بگذارم فرمود مفاتيح را زير لباسهايت بگذار و من طبق دستور ايشان عمل كردم ومفاتيح را زير لباسهايم گذاشتم و رفتم و وضو گرفتم و برگشتم و تا صبح در خدمتش و در كنارش مشغول عبادت بودم ولي در تمام اين مدت حتي احتمال هم ندادم كه ايشان امام عصر روحي و ارواح العالمين له الفدا باشد به هر حال در خواب از آقا سئوال كردم فرج شما كي خواهد بود؟

فرمود نزديك است به شيعيان ما بگوئيد دعاي ندبه را روزهاي جمعه بخوانند.

اين ملاقات به ما چند چيز را مي گويد: 1 آن حضرت در هر جاكه روضه خواني و ذكر مصائب حضرت سيد الشهداء ابا عبداللّه الحسين ع باشد و در هر مكان كه بنام جدش امام حسين ع باشد حضرت ولي عصر در آنجا حاضر و ناظر و عزادار و به عزاداران جدش احترام و ملاطفت دارد .

و خيلي دوست دارد در حسينيّه ها و در هر جا كه بنام جدش حضرت ابا عبداللّه الحسين ع دوستان و شيعيان آن حضرت دورهم جمع شوند و براي آقا اشك ريخته شود.

2 آن حضرت دوست دارد كه دوستانش لااقل روزهاي جمعه گِرد يكديگر بنشينند، و زانوي غم در بغل بگيرند و اشك از ديدگان بريزند و همه باهم بگويند اين بقية اللّه ... بگويند اين الطالب بدم المقتول بكربلا... 3 در همه عزاداري ها نظر دارند و با عزاداران ، عزاداري مي كنند و اهميت زياد مي گذارند و اين قضيه را جهت اين عرض كردم كه بگويم آقا امام زمان هم خود براي جدش عزادار است و ناظر بر عزاداري شيعيان خود مي باشد و ما هم بايد حتي الامكان تا مي توانيم در اين گونه مجالس شركت كنيم تا انشاء اللّه باعث خشنودي قلب آن سرگردد. (27)


پاورقي

27- ملاقات با امام زمان : ج 1، ص 65