بازگشت

عرفان و شناخت


((عبد صالح (ع ))) مي گويد: بر آن حضرت داخل شده و سلام كرده و محضرش عرض كردم : فدايت شوم : همه گروه از مردم حضرت حسين (ع ) را زيارت مي كنند، چه كساني كه به اين امر عرفان و شناخت دارند (امر ولايت را) و چه آنانكه منكر آن مي باشند و نيز زنان سوار مراكب شده و به زيارت آن حضرت مي روند و اين زيارت ها در حالي واقع مي شود كه زيارت كنندگان مشهور و مشخص شده اند كه از دوستان اين خاندان هستند و من چون اين شهرت را در خارج حسّ كرده و لمس نمودم از رفتن به زيارت خودداري نمودم ، وظيفه در اينجا چيست ؟ راوي مي گويد: امام (ع ) مكث طولاني نموده و جواب من را ندادند سپس روي مبارك به من نموده و فرمودند:

اي عراقي اگر آنها خود را آشكار و مشهور نمودند تو خود را مشهور نساز به خدا قسم هيچ كسي به زيارت حضرت امام حسين (ع ) نمي آيد، در حالي كه عارف به حق آن جناب باشد، مگر گذشته و آينده اش را مي آمرزد. (34)

حضرت اءبو عبداللّه فرمودند: كسي كه به زيارت قبر امام حسين (ع ) برود و به حق آن حضرت عرفاناست كه سه حج با رسول خدا(ص ) انجام داده باشد. (35)


پاورقي

34- ترجمه كامل الزيارات ص 458. 35- ترجمه كامل الزيارات ص 482