((اسحاق بن عمّار)) نقل مي كند: محضر مبارك حضرت ابي عبداللّه (ع ) عرض كردم : شب عرفه در حائر بوده و نماز مي خواندم و در آنجا قريب پنجاه هزار نفر از مردمي ديدم زيبا روي و خوش بو كه طول مدّت شب را در آنجا نماز مي خواندند و هنگامي كه صبح طلوع نمود به سجده رفتم و پس از برداشتن سر احدي از ايشان را نديدم .

امام (ع ) به من فرمودند: پنجاه هزار فرشته به ((حسين (ع ))) عبور كرده و در حالي كه آن حضرت كشته شده بودند پس به آسمان بالا رفتند و خداوند متعال به ايشان وحي فرستاد: به پسر حبيبم مرور كرديد در حالي كه او كشته شده بود، پس چرا كمك و ياري او نكرديد؟ حال به زمين فرو رويد و نزد قبرش ساكن شويد و با هيئتي ژوليده و حالي غمگين باقي بمانيد تا قيامت بپشود. (2)