عالم جليل و زاهد، حاج شيخ عبدالجواد حائري مازندراني فرمود: روزي شخصي به خدمت مرحوم شيخ زين العابدين مازندراني قدس سره آمد و از تنگي معاش خود شکايت کرد.

شيخ به او فرمود: برو در حرم حضرت اباعبدالله عليه السلام و زيارت عاشورا بخوان. رزق و روزي به تو خواهد رسيد! اگر نرسيد، نزد من بيا من به تو پول خواهم داد.


آن بنده ي خدا رفت و بعد از زماني خدمت آقا آمد. آقا فرمود: چه کار کردي؟ گفت: در حرم امام حسين عليه السلام مشغول خواندن زيارت عاشورا بودم. در آن هنگام شخصي آمد و وجهي به من داد و بعد از آن در توسعه ي معاش قرار گرفتم. [1] .